Çocukların günlük yazmalarını önemserim. Günlük yazmanın onları bir tür disipline soktuğuna inanırım. Bununla birlikte “dil” ile etkileşimleri artacak, anlatım güçleri çoğalacaktır. Sözcük dağarcıkları gelişecektir. Gün içerisinde yaşadıkları sevinçleri, coşkuları, heyecanları ya da üzüntü, keder ve kaygıları not edecekleri bu defterleri yıllar sonra okuduklarında farklı duygulanımlar da yaşayacaklardır. Tarihe not düşmektir günlükler. Kişisel tarih olduğu gibi yaşanılan çevrenin hatta ülkenin de tarihini kapsayabilir. Bu yüzden önemserim günlükleri. Sistematik olarak yazamıyor olsam da yazabilenlere hayranlık beslerim.

Günlük türünde yazılan kitapları da severim. Özellikle çocuklara yönelik olanlar son dönem bir hayli popüler. Elden ele dolaşarak okunuyor. Ve sayıları her geçen gün artmakta. Bu türden bir kitap da çocuk yazınının sessiz bilgesi Ahmet Önel’den geldi. “Sevgili Günlük Öykü Anlatıyor”. Bu kitapta günlük içinde öykü, öykü içinde günlük var!

Kitap on ayrı günlükten oluşuyor. Can, Aslı, Murat, Tolga, Mehmet, Sema, Bensu, Nil ve Mutluhan günlüklerin sahipleri. Dokuz isim saydığımın farkındayım. Onuncusu da okuruna sürpriz olsun, okuyanlar kitapta görsünler istiyorum. Hayal, sevgi, dostluk, özgüven öyküleri var bu kitapta. Yeteneğini keşfetmeye çalışan Can’ı da unutmayalım tabii.

Günlük türündeki kitapların çocukları günlük yazmaya teşvik edecek bir özelliklerinin olduğunu da düşünürüm. Ki arka kapağa yazılanlar, daha kitabı okumadan çocuğu buna yönlendirebilir, heveslendirebilir.

“Sevgili Günlüğüm, bugün bir kitaba rastladım. İsmi ‘Sevgili Günlük Öykü Anlatıyor.’ İçinde mutsuz bakkal amcaların sakladığı tonton sırlardan, saklambaç seven kocaman fillere, özgürlüğünü ilan eden kuşlara kadar pek çok şey anlatılıyormuş. Aslında bu anlatılanlar yaşıtlarımızın günlüklerinde geçiyormuş. Onların öyküleri, okuyanı yeni hayatlarla tanıştıracak, kalemlerinden damlayan sözcükler bizimle sohbete dalacakmış. Ben de ilk sayfalara şöyle bir göz attım. Bir yeteneği olsun isteyen Can’ın yazdıklarını gördüm. Acaba neler hissediyor, ne yapacak? Meraklandım doğrusu, günlükler kimi heyecanlandırmaz ki!”

“Sevgili Günlük Öykü Anlatıyor”, Elma Çocuk’tan Ahmet Önel imzasıyla.

Çocukların tarihe güzel günleri not düşecekleri bir dünya dileğimle…

Mehmet Özçataloğlu – edebiyathaber.net (22 Aralık 2014)