Hazırlayan: Mehmet Özçataloğlu

1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Düş bahçemde dolaşan çocukları kovamadığım için… Ne zaman bir şeyler yazmak istesem hikâyemin, kurgumun içine gelip yerleşiyorlar. Sanki dünyaya söylemek istedikleri bir şeyler varmışta benim hayallerimi, kalemimi buna hizmet ettiriyorlarmış gibi… Öğrenciliğimi ve öğretmenliğimi düşünürsek yedi yaşımdan beri ziller çalıyor ve bahçe çocuklarla doluyor. Onlara umutla bakıyorum. Fiziken ve ruhen sağlıklı büyürlerse dünyanın ne kadar güzel olacağını biliyorum. Çocuklara hizmet etmeyi sürdüreceğim.

2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

Çocukluğum kitaba erişimin zor olduğu küçük bir kasabada geçti. Yaşıma uygun kitapları okumak için kasaba kütüphanesine giderdim. İlk okuduğum kitap “Uçtu Uçtu Çetin Uçtu” isimli resimli bir kitaptı. Kütüphanede çocuk kitaplarına ayrılan küçük rafta toplam 20-25 kitap vardı. Yıllarca kitap sayısı değişmedi. Aynı kitapları defalarca okudum. Kahramanlarla sıkı dost olmuştum ve hayalimde onlara bambaşka serüvenler yaşatabiliyordum. Hikâyesini değiştirmediğim tek kitap “Uçtu Uçtu Çetin Uçtu” oldu. Her defasında onunla birlikte deveye biniyor, egzotik hayvanları seyrediyor en sonunda da uçan balonlarla gökyüzüne doğru havalanıyordum. Çetin hâlâ benim dostum.

3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?

Andy Stanton’nun “Sen Kötü Bir Adamsın Bay Çiklet”.  Umarım bir gün bu kitaptaki gibi eğlenceli bir dili yakalayabilirim. 

4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?

En son okuduğum ve beğendiğim iki kitaptan bahsetmek isterim. Birincisi Günışığı Kitaplığından Anna Gavalda’nın  “35 Kilo Tembel Teneke” isimli kitabı. Zekice ve incelikle kurgulanmış. Akıcı anlatımı tesiri daha da arttırıyor. İkincisi Delidolu Yayınlarından çıkan Patrik Ness’in “Canavarın Çağrısı” isimli kitabı. Bir solukta okunuveren ancak uzun süre etkisi altında bırakan bir hikâye.