Hazırlayan: Mehmet Özçataloğlu

1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Galiba birkaç nedeni var. Aileme, yakın çevreme yeni katılan çocuklar oldu. Onları büyürken izlemek, anlamaya çalışmak aslında biraz da kendi çocukluğumu yeniden düşünmeme yol açtı. Bu deneyimi yaşattıkları için benden onlara küçük birer teşekkür olsun diye çocuk öyküleri düşünmeye başladım. Öteki neden de bir çöküntü çağı yaşadığımızı düşünüyorum. Edebiyat da bundan bağımsız değil. Bir sürü anlamsız, aptalca kavganın içinden sıyrılıp yeniden başlamak, en başa dönmek gibi oldu çocuk edebiyatı benim için. Bir de yetişkinler için yapacak fazla bir şey kalmadı sanki. Çocuklar yangından kurtarılacak tek ve en önemli varlığımız galiba.

2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

İlk hangisiydi hatırlamıyorum, yarım asır olacak neredeyse. Ama Behrengi‘nin “Bir Şeftali Bin Şeftali” kitabının bende kalan izi çok acayip oldu hep. Kitabı bahçemizdeki çeşmenin yanı başında duran şeftali ağacının altında okuyordum. Bir gün babam, “Ağacın bedenine kurt girdi. Kesmek zorundayım,” dedi ve gözümün önünde baltayla yıktı. Çok üzülmüştüm. Galiba ağlamama dayanamadı. Beni komşumuzun tarlasındaki şeftali bahçesine götürdü. Tam bin şeftali fidanı vardı büyüyen. Ben inanayım diye tek tek saydık birlikte. Gerçekten bin ağaç vardı.

3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?

Ferenc Molnar’ın Pal Sokağı Çocukları’nı yazmak isterdim. Sanki ben ben yapan köşe taşlarından biri bu kitap oldu.

4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?

Hiç Hata Yapmayan Kız (Mark Pett, Gary Rubinstein). Başarı-başarısızlık nedir; kusursuz olmaya çalışmak nasıl bir yüktür, sorularını tatlı tatlı sorduran, düşündüren bir kitap. Bence yetişkinler de okumalı. Zaten çocuk edebiyatı aynı zamanda yetişkinler içindir de.

edebiyathaber.net (15 Ağustos 2018)