Hazırlayan: Mehmet Özçataloğlu

1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Şair der ya, “Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor.” Benim çocukluğum da gökyüzü gibi bir şeydi. Mutlu bir çocukluk… Germencik ilçesinde yaşıyorduk. Babam posta müdürüydü. Sokaklar cumhuriyetimizdi. Oyunlar, arkadaşlıklar, özgür yaşam… Böylesi güzel anılardan kim vazgeçebilir ki? Çocuklar için yazıyorsam eğer bu sebepledir.

2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

Pollyanna. O kitaptaki ölüm duygusunu kavrayamamıştım. Bizim kasabada ya da akrabalarımızdan biri ölmemişti. Babası ölünce teyzesinin yanına giden o küçük kızın dramını da anlayamamıştım haliyle. Teyzesi niye o kadar uzaktı, niye ona anne gibi yaklaşmamıştı? Oysa bizim komşu teyzelerimiz bile bize ne kadar sevgi dolu yaklaşırlardı. Kitabı anlamamıştım ama sevmiştim. Sokaklar dedik ya, sokaklarda okunan tüm çizgi kitaplar ilgimi çekerdi. Tommiks, Teksas, Tenten. İlle de Tenten. Gezgin ruhumu o dik saçlı kahramana borçlu olduğumu düşünürüm.

3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?

Ahh evet. Modern klasikler arasında sayabileceğimiz Şeker Portakalı. Zeze yalnızca bir kitap kahramanı değil, gerçek hayatta da var olduğunu düşündüğüm tatlı oğlan çocuğudur.

Bunun yanı sıra, Balık ve Çizgili Pijamalı Çocuk. Her iki kitap da savaşın çirkin yüzünü bir çocuğun gözünden öyle güzel anlatır ki hayran olmamak elde değil.

4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?

Küçük Koşucular. David Almond çok sevdiğim bir yazar. Onun ödüllü kitabı Dünya Büyülü Bir Yer bir başyapıttır mesela. Küçük Koşucular’da yaşam koşusuna yeni başlamış küçük koşucu ile aynı koşuyu sonlandırmak üzere olan yaşlı koşucunun hikayeleri, ödüllü illüstratörün çizimleriyle içi içe, öyle güzel bir kurguyla anlatılmış ki ba-yıl-dım.

100 Şatolu Çocuk’u okudum bir de. Küf ve Yarasa gibi iki alakasız kitap kahramanının anlatımlarıyla renklendirilmiş, kimsesiz küçük bir kızın hikayesi de beni çok etkiledi.

edebiyathaber.net (12 Eylül 2018)