Hazırlayan: Mehmet Özçataloğlu
- Neden çocuklar için yazıyorsunuz?
Şanslı bir çocuktum. Antep’te, Kutlar sokaktaki evlerimizde kuzenlerimle oyunlar oynardık. Doğayla iç içe, ağaçlara tırmanır, çocuk gözüyle bize kocaman gelen eski Antep evlerinin gizli köşelerini keşfeder, serüvenler yaşardık. Okul öncesi sadece bir kitabım vardı ve ben komik masallar uydurmakta ustaydım. Dinleyicilerim de kuzenlerimdi. Okula başlayınca Varlık Çocuk Klasikleri, Alice, Heidi, Küçük Lord gibi güzel kitaplarla tanıştım. Şiirler yazdım. Çocuk kitabı yazmama gelince, çocuksu yanım nedeniyle olabilir. Ayrıca çocukluğum, çocuklarım ve zengin Antep kültürü de beslemiştir dağarcığımı. Çocuklar için yazmak bana yaşama sevinci veriyor ve çok mutlu ediyor. Yazmaya başladığımda bu konunun önemini daha iyi anladım. Çocuk kitapları metniyle, resimleriyle çocuğa uygun ve çok özenli olmalı diye düşünüyorum. Okuma alışkanlığı, ancak çocukluğunda iyi kitaplarla tanışan çocuklarla olası. Özellikle kapalı alanlarda, teknolojiyle iç içe yaşayan günümüz çocukları, hayal kurma, düşünme yetilerini ve merak duygularını belki iyi kitaplarla tanışarak geliştirebilirler. Teknoloji bağımlılığını çocuk gözünden irdelediğim ‘Çevrimiçinde Şerafettin’ adlı romanımın ilgi görmesi bence bundan.
- . Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?
İlk kitabım, 3 yaşımda babamın İstanbul’dan getirdiği, okul öncesi ve biricik kitabım. Adını anımsamıyorum ama şu an bile gözümün önünde. Olağanüstü güzel resimlerle bezeli, ipek kâğıda basılı, bir Avrupa baskısıydı. İçindeki kuşlar bahçemizdeki serçelerden daha canlıydı. Hele bir resim var ki belleğimde hala kazılı. Burnundan leylak ağacı çıkan eflatun, kıvırcık saçlı bir adamdı bu. Ağacın çekirdekten de yetiştiğini öğrenince telaşla aynaya koştum. Oyun olsun diye birkaç gün önce burnuma mandalina çekirdeği sokmuştum. Burnumdan acaba ne zaman ağaç çıkacak diye günlerce aynaya baktığımı anımsıyorum.
- Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?
Doğrusu hayranlıkla okuduğum pek çok yazar var. Örneğin, L. Caroll’un Alice Harikalar Diyarında’sı, R. Dahl, C. Nostlinger’in kitapları, A. Lindgren’in Pippi serisi gibi kitaplar. Çok sevdiğim yazar, Astrid Lindgren adına verilen, uluslararası ALMA ödülü için 2011 Türkiye adayı olarak gösterildiğimde çok mutlu oldum.
- Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?
Bu günlerde en beğendiğim, J. Boyne’nin ‘Çizgili Pijamalı Çocuk’ kitabı oldu. 2. Dünya Savaşını masum çocuk gözünden yalın ve içten veren bu kitap beni büyüledi. Savaşın acımasızlığı, yetişkinler kadar, belki daha çok çocukları etkiliyor. Yaşadığımız şu Korona 19 günlerinin de çocukları daha çok etkileyeceği gibi. Dilerim güzel kitaplarla, sanatın her dalıyla ilgilenip bu günleri çabuk atlatırız.
edebiyathaber.net (10 Haziran 2020)