1979 yılında ilk yuvamdan; annem, babam, kardeşlerim ve anneannemle yaşadığım şirin Ankara evimden ayrıldım ilk olarak. Sayamadığım kadar çok evi geride bırakarak başka şehirlere, başka semtlere, başka mahallelere, başka evlere taşındım. Los Angeles, Danbury, Houston, Al khobar, Ankara, Dubai, Ridgefield, Bogota, Amstelveen, Amsterdam, Boston, Abu Dabi, Dammam, İstanbul ve Austin.  Her seferinde veda etmeyi akıl edemeden ayrıldım. Gideceğim yere, yeni evime odaklanmaya çalıştım. Yaşadığım evden ayrılırken duvarları arasında geçirdiğim zamanı, orada yaşadığım hayatı onurlandırmadan ayrıldım hep. Onlarla vedalaşmadım, onlara teşekkür bile etmedim.  

Veda etmek geçmişle tamam olmaktır.

Bir evden ötekine taşınma sürecinde, çoğu zaman gittiğimiz yere odaklanır, o yerle ilgili hayallerimize o kadar kapılırız ki, geride bıraktığımız evle vedalaşmayı unuturuz. Şükretmek, teşekkür etmek, evimize veda etmek büyümenin önemli bir parçasıdır. Yeni yerimizde gönül rahatlığıyla yaşayabilmemiz için bize bir tamamlanma duygusu verir. Bu şekilde davranarak, bize hizmet etmiş ve yıllarca çatısı altında korumuş olan mekânı onurlandırmış oluruz. 

2002 yılında Amsterdam’da kanal kenarında yüksek tavanlı, kocaman camları olan bir ev satın almıştık. Evi satan çift, teslim almaya gittiğimizde bizden biraz zaman isteyip evleriyle vedalaşmak istediklerini söyledi. Apartmanın önündeki bankta bir saate yakın bekledik, kanalı seyrettik. Pencereden sarkıp bizi yukarı çağırdıklarında huzurlu ve mutlu görünüyorlardı. Yukarıya çıktığımızda evlerini satmakla tamam olduklarını, evlerine veda ettiklerini söylediler. “Artık biz bu evden ruh ve enerji olarak ayrıldık. Ev sizindir. Biz yeni evimize, hayatımıza hazırız. Size bu evde mutlu ve huzurlu bir yaşam dileriz,” dediler.  Bu duruma tanık olmamla birlikte yeni bir şey öğrendim. Dubai’deki evimden tamam olmadan ayrıldığımı hatırladım. Aklım hep o evde kalmıştı. Amerika’ya gittiğimde yaşadığım evimi Dubai’dekiyle karşılaştırıyor, daha az puan veriyordum. Dubai’deki evimle olan zihinsel ilişkimi bitirip dosyasını kapatamamıştım. 

Geçmişe veda eden yeni alan açar.  

Bir yerden bir yere taşınırken geride bıraktığınız evinize “Evim olduğun için sana teşekkür ediyorum. Artık sana veda ediyorum,” diyebilirsiniz. Her odaya son bir kez girip minnettarlığınızı ifade edebilir, o ana kadar size verdiği hizmet için şükranlarınızı gönderebilirsiniz. Geçmişle helalleşip vedalaştıktan sonra artık geleceğe özgürce yürüyebilirsiniz. Sizi güvende hissettirecek yeni mekânlarda tam anlamıyla yaşayabilirsiniz. 

edebiyathaber.net (4 Mart 2022)