Pierre Loti’nin “Umudunu Yitirmiş Kadınlar” adlı romanı, Birsel Uzma çevirisiyle Oğlak Yayınları tarafından 2020 yılında yayımlandı. İstanbul’da geçen bu ilgi çekici klasiği öneriyoruz.
Tanıtım bülteninden
Dönemin Osmanlı coğrafyasında uzun yolculuklar yapan, İstanbul’da kaldığı yıllar nedeniyle neredeyse şehrin bir hemşerisi addedilen, tarihte Türk dostu olarak anılan Pierre Loti, döneminin önemli oryantalistlerinden biriydi. Fransız Devrimi’yle başlayıp Aydınlanma Çağı ve Sanayi Devrimi ile devam eden, sonunda da peş peşe iki dünya savaşına yol açacak olan batının önü alınamaz hızının karşısında, doğunun yavaşlığını sevmiş, bu yaşamda daha insani ve hatta ulvi bir yan görmüştü.
Umudunu Yitirmiş Kadınlar adlı bu romanı, Loti’nin bir bakıma kendi yanılgısıyla yüzleşmesidir diyebiliriz. Yıllar sonra İstanbul’a dönen bir Fransız romancının gizlice dostluk kurduğu üç harem kadınının yaşadıklarından öğrendikleri, dışarıdan sakin, huzurlu ve ruhani gözüken o dünyanın, kendi içinde yaşayanlar, özellikle de kadınlar için ne tür bir cehennem olduğunu fark etmesinin öyküsüdür Umudunu Yitirmiş Kadınlar… XX. yüzyılın hemen başında, Osmanlı toplumunun değişimini sürdürdüğü, ancak II. Abdülhamit’in baskıcı yönetimi nedeniyle kabuğunu kıramadığı bir sıkışmışlık dönemine tanık oluruz kitap boyunca. Bir yabancı göze, romantik bir büyü ve görkemli bir zenginlikle efsunlu bir masal gibi görünenin arkası karanlık bir baskıdan ibarettir.
Dönemin aydın çevrelerince çok sevilmiş, adı bugün hâlâ İstanbul’un en güzel tepelerinden birinde yaşayan Pierre Loti, Umudunu Yitirmiş Kadınlar ile bir kez daha Oğlak Yayınları’nda…
Yazar hakkında
Fransız romancı 1850’de doğdu, 1923’te öldü. Bir deniz subayı olarak Ortadoğu ve Uzakdoğu’da bulundu. Buralarda anı kitaplarında işlediği yabancı kültürleri yakından tanıma fırsatı buldu. Yetenekli bir gözlemci olan Loti, yolculuklarından edindiği izlenimleri saf ve müzikal bir dille yapıtlarına yansıtmıştır.
İlk romanı Aziyadé’nin (1879, Aziyade) yayımlanmasıyla hem eleştirmenlerin övgüsünü hem de geniş bir okur kitlesinin hayranlığını kazandı. Pecheur d’Islande (1886; İzlanda Balıkçısı) ve Madam Chrysanthème (1887; Madam Krizantem) adlı başarılı romanlarıyla 1891’de Academie Française’e kabul edildi. Loti, yapıtlarında hayatın geçiciliğinden duyduğu umutsuzluk, aşk ve ölüm gibi temaları insanlara duyduğu şefkat ve acımayla yumuşatır.
Birçok kez İstanbul’a gelen Loti Osmanlı hayat tarzından etkilenmiştir. 1920’de “İstanbul şehri fahri hemşerisi” olarak kabul edildi ve onun adını taşıyan bir cemiyet kuruldu. İstanbul’da Divanyolu’nda bir caddeye ve Eyüp’te bir kahveye adı verildi.
Başlıca yapıtları: Les Désenchantées (1906; Umudunu Yitirmiş Kadınlar), Le Roman d’un Enfant (1890, Bir Çocuğun Romanı), Prime Jeunesse (1919, İlk Gençlik), Le roman d’un spahi (1881, Bir Sipahinin Romanı), La Turquie agonisante (1913, Can Çekişen Türkiye).
edebiyathaber.net (28 Mart 2023)
