Çizimle olan ilişkiniz ne zaman başladı?

Çocukluğumdan beri hep resimle ilgili oldum. Çocukken herkes belli bir noktada resim çizer, ağaçlar, çiçekler, ev vb. Ama ben bu tarz çizimler dışında eve gelen misafir çocuklarını baka baka çizmeye çalışırdım, annem yemek yaparken karşısına geçer onu çizmeye çalışırdım, ilkokul kitaplarındaki çizimlere baka baka çizmeye çalışırdım.

Daha sonraki yıllarda eğitim almaya başladığımda bu çizimlere desen denildiğini öğrendim ve ben çocukluktan bu tarz çizmeye çalışmıştım. Liseyi Nevvar Salih Anadolu Lisesi’nde okudum. Oradaki resim öğretmenim bana birçok konuda yardımcı oldu. Güzel Sanatlar Fakültesi okumak istediğimi öğrendiğinde destek oldu ve resim derslerinde ilk üniversiteye  hazırlık eğitimimi ondan aldım. Tabii ki de bu eğitim çok az ve sadece başlangıçtı. Liseyi bitirince yetenek sınavına hazırlık için resim kursuna gittim. Sonrasında da Dokuz Eylül Güzel Sanatlar Fakültesi Grafik Sanatlar bölümünü kazandım.

Çizer kitaba nasıl hazırlanır?

 Hikâye ya da konu neyse öncelikle onu birden fazla kez okuyup iyice sindiriyorum. Okurken genellikle aklımda görseller canlanmaya başlıyor. Ancak tabii ki ilk akla geleni değil çizeceğim sayfa ya da kapak üzerine bir sürü eskiz fikir bulup arasında seçip resimliyorum.

Tabii bu resimleme aşaması da hemen gerçekleşmiyor. Bulduğum fikre referans olabilecek fotoğraflara bakıyorum. Renkler üzerinde düşünüyorum. Başka sanatçılar tarafında resimlenmiş çok sevdiğim kitaplarım var onları karıştırıyorum. Özellikle Shaun Tan kitaplarını ayrı seviyorum ve kendimi çizimlerimi ona yakın buluyorum.

Çizimlerinizi yaparken yazar ya da editör ile nasıl diyaloglar gelişiyor aranızda?

Bu alanda yeniyim. Editörlerle yeni yeni diyaloglar kurmaya başladım.

Editör bana gerekli bilgileri verdikten sonra aklıma takılan bir şey olursa hemen soruyorum. Sonrasında fikir bulma ve eskiz aşamasına geçiyorum. Daha sonra bulduğum fikri ve eskizleri editöre gösterip onayladıktan sonra asıl çalışmaya geçiyorum. Asıl çalışmayı sonlandırmadan önce de ara ara gösteriyorum.

Sanatınızı/çizimlerinizi beslemek için neler yapıyorsunuz?

 Çizimlerin gelişmesi için çizmek gerekli ve de severek yaptığım için bu işi her zaman bir şeyler çizmeye çalışıyorum. Ancak sadece kendi çizimlerimize kapanmak bir noktada bizi bağlayabilir. Diğer sanatçılar neler yapmış onları bakıp takip etmek de düşünce gücümüzü geliştirir. Aslında sadece çizim değil dünyada bakmak, görmek etraftaki nesnelerden, bitkilerden, konuşulan muhabbetten bile beslenebileceğimiz noktalar çıkalar. Kısacası bir sınırı yok. Her an her şey bize ilham olabilir.

Bir kitabın rafta yerini alana kadar geçirdiği mutfak sürecini çizer cephesinden anlatır mısınız?

Tek kelime ile heyecan diyebilirim. İşi aldığım an sonucu düşünüp heyecanlanıyorum. Kendime çizim anlamında oldukça güvensem de işi aldığımda ya beklediğim gibi yapamazsam korkusu da olmuyor değil. Sanırım bu yeni olmamla kaynaklı olabilir. Zamanla daha çok tecrübe yaşadıkça geçeceğini düşünüyorum.

Bazen çizerken çizimle çok zaman geçirdiğim için sanırım çizime kör bir hale gelebiliyorum. Yani çizim bitti mi, bir şeyler daha eklemeli miyim gibi sorulara cevap veremiyorum. Bu noktada çoğunlukla çizime zaman tanıyorum. O çizimi bir kenara bırakıp diğer diğer işlere geçiyorum. Belli bir zaman sonra tekrar çizimle bir araya gelince kararlarımı veriyorum. Bazen tıkanınca editöre de atıyorum yardımcı olabiliyor. Benim yapabileceğim kısım bitip baskıyı beklemeye başladığımda da ayrı bir heyecan geliyor. Baskıda nasıl gözükecek, son hali nasıl oldu merak konusu. Baskısı bana ulaştığında ise bebeğime kavuşmuş gibi oluyorum.

edebiyathaber.net (13 Mayıs 2023)