Daha önce yayımladığı “Bakla Falı” öykü kitabıyla sade ama yoğun bir anlatı dünyası kuran Meral Saylar, bu defa “Boz Yaz” adlı şiir kitabıyla, aynı duyguları şiirlerinin harcıyla kararak yaratıyor. Her bir dizesine hâkim olan içsel yolculuğuyla okuru karşılayan Saylar, kendi yazın parantezini de daha da genişleterek kalemini diri tutmayı başarıyor.
Meral Saylar, 1963 yılında Bursa’da dünyaya gelmiş. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi Bölümü’nden mezun olduktan sonra yine aynı bölümde yüksek lisans çalışmasını tamamlamış. Mezun olduğu üniversitede öğretim görevlisi ve İngilizce Okutmanı olarak görev yapmış. Çocuk yaşlarda öykü ve şiirler yazmaya başlayan Saylar, 2019 yılından bu yana pek çok öykü atölyesine katılmış. Öyküleri Edebiyatist, Edebiyat Atölyesi, Kırmızı Kalem Edebiyat, Masa gibi mecralarda yayımlanmış. “Kara Bulutlar” adlı dosyasıyla 2022 Ot Dergi Öykü Yarışması’nda ilk beşe girmiş. Geçtiğimiz yıl “Bakla Falı” adlı öykü kitabını yayımlayan Meral Saylar, şimdi de Luna Yayınları’ndan çıkan “Boz Yaz” isimli şiir kitabıyla karşımızda. “Bakla Falı”ndaki sade anlatımını dizelerine de taşıyan Saylar’ın kitabı, günlük yaşamda iki arada bir derede kalmış suretlerden izler taşıyor.
“Boz Yaz”da kendi penceresinden kafasını sarkıtıp etrafın, eşrafın süzgecinden çeken dizeler karşılıyor okuru. Bazen yarım kalmış bir öyküyü tamamlamak istercesine dile gelen şiirler, ardını onların üzerinde gözünü, gönlünü bırakanlardan getirmesini diliyor. Belki tercihi onlara bırakıyor da diyebiliriz. Çok fazla dönüp dolaşmadan, eğilip bükülmeden sıralanan sözcüklerin bütünü de olabilirken, kesik ama net bir ifadenin çağrıştırdığı tinsel tınıyla kendine göz dikeni selamlıyorlar. Alt alta gelerek kendini yoğunlaştığı meselelere odaklayan, kimi zaman az ama öz ısrarlarla onları bize gösterirken kimi zaman da ucu açık, devamı için meraklandıran, bekleten, heves ettiren birer parçaya dönüşüyorlar. Çok fazla oynamıyor kelimelerle Meral Saylar. Bu bir sihrin kaçmasını önlemekten ziyade, içinden öyle geldiği içinmiş gibi çınlıyor. Azıcık daha ölçe biçse de anlamını yitirmeyecek, belli. Fakat tam olarak ket vurmak gibi olmasa da tadında bırakıyor derdini tasasını, sevincini hüznünü.
Meral Saylar, “Boz Yaz”da, derinden, aniden çıkagelmiş şiirlerini aynı yerin hamuruyla yoğurup koyuyor önümüze. Başıyla, sonuyla, yanıyla, ortasıyla kendi ne görmüş ya da yaşamışsa bizden kaptıklarıyla birleştirerek döküyor kağıda. Bir samimiyet getirisi oluşuyor haliyle okurla arasında. Bunu sağlayan köprülerin ayakların gücünü de yere sağlam basan dizelerden alıyor Saylar. Geriye de açıp içinde kaybolmak kalıyor sadece…
edebiyathaber.net (9 Şubat 2024)
