1.Neden çocuklar için yazıyorsunuz?
Türkçe öğretmeniyim. Çok uzun yıllar çocuklarla yazıyorum, onların ruhundan besleniyorum. Çocukları heyecanlandıran macera tutkusunu, güldüren mizah açlıklarını öğretmenliğimin ilk yıllarında keşfetmiştim. Onları sürekli bilgiyle donatmaya çalışıyoruz ama onların asıl istediğinin edebiyat olduğunu her öğretmen görür. Bir şiirle ruhlarındaki iklimi değiştirebiliyorsunuz. Bir hikâyeyle seçeneklerindeki iyiliği de… Fantastik ögelerle karşılaştıklarında yüzlerindeki şaşkınlık mimiği hayatın anlamı kadar güzel. Çocuklarla birlikte olmak, onların dünyasında bir mesleğimin olması; doğal olarak beni çocuk edebiyatına çekiyor. Kişisel karakterim de buna uygun. Çocuklar için yazılan her kitabı severek okurum. Çocuklar mizaha, gülmeye, neşelenmeye daha eğilimli. Bu nedenle kitaplarıma diğer türleri karıştırırken en çok mizahtan beslenirim. Sonuçta onları kahkaha atarken gülmek buna değiyor.
2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?
Okumayı okuldan önce öğrendiğim için ilk kitabı okuma serüvenim çok eski hatırlara dayanıyor. Bu soruyla karşılaşmadan önce bu sabah bunu düşünmüştüm. ‘’Ülker ile Türker’’ serisi vardı. Bol resimli, parlak renkli bir kitaptı. Çocukların adındaki kafiyeye bayılırdım. Şarkı besteler gibi adlarını tekrarlardım. Hatta ileride baba olursam onlardan birinin adını koymayı düşünürdüm ilkokuldayken… (Oldum ama isimleri farklı ☺ ) Üzerimde bıraktıkları en büyük etki, iyilik ve vefanın her zaman seçenek olduğunu ve bunu seçersek iyi insan olacağımızdı. Geçmişimle hesaplaştığımda da en çok bu iki evrensel değere önem verdiğimi görüyorum. Bir kitap, çocuğun tüm hayatını değiştirebilir. Bunu hep görürüz.
3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?
Çok var elbette. Genelde tüm kitaplar için bunu söylerim. Yakaladığım ve içimi ürperten tek bir kelime bile bana bunu söyletebilir. Sultan Serdar Doksöz’ün ‘’Yürüyen Bahçe’’ kitabını daha dosya halindeyken okumuştum ve bunu düşünmüştüm. ‘’Keşke bu bahçe benim kalemimden çıksaydı.’’ diye. Şimdi düşünüyorum da, bu cümleyi her kitabın son sayfasında söylemiş olmalıyım. Emeğe önem veririm.
4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?
Kendi yazdığım ve bu hafta yayınevine teslim edeceğim kitap: BidurDurmazgil-Hatıra Avcısı! Mizah, bilim kurgu, fantastik ve macera ögelerinin tümünü kitapta kullandım. Çocuklar bu karışıma bayılıyor. BidurDurmazgil’in sıra dışı karakterine harika soslar katıyor bu karışım. Aynı sayfada sizi ürperten cümlelerle kahkaha attıran esprileri bir arada görmek mümkün. Ben kendi çocukluğuma dönsem BidurDurmazgil’e macera yazdırmak için yazarı sürekli zorlardım herhalde. Kitap bittiğinde verdiği mesajların geriye en değerli iz olması da güzel. Altın tozlarının elek altında birikmesi gibi… İyi ki yazdım.
edebiyathaber.net (9 Şubat 2022)