1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz?
Aslında iki nedeni var. İlki biraz bencilce sayılabilecek bir neden; bir yanım hep çocuk kalsın istiyorum. Diğeri ise edebiyatın, ama özellikle çocuk edebiyatının büyülü bir yanı olduğunu ve hiçbir çocuğun bundan mahrum kalmaması gerektiğini düşünüyorum. O yüzden çocukken okumayı sevdiğim türlerde, hayal dünyalarını zenginleştirecek, merak etmelerini sağlayıp öğrenmeye ve bilgilenmeye teşvik edecek kitaplar yazmaya özen gösteriyorum. Hatta “Esrarengiz Kelimeler” kitabımda, Mert adındaki karaktere kitapları sevdirmeye çalışırken asıl amacım “Esrarengiz Kelimeler”i okuyacak olan çocuklara kitapları ve edebiyatı sevdirmekti.
2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?
Okumayı öğrenirken elime aldığım kitapları hatırlamasam da, ilkokul birinci sınıfın yaz tatilinde okuduğum ilk romanı hiç unutmuyorum, hatta hâlâ saklıyorum; “Heidi”. Sevdiğim çocuk kitapları arasında yer alması bir yana, aslında önemli bir açıdan hayatıma yön verdi. Okuduğum “Heidi” baskısı, Altın Kitaplar Yayınevi’nin ciltli çocuk klasiklerinden biriydi. Ardından diğer ciltli klasikleri de edinip okumuştum. İlk kitabımı yazdığımda ise metni göndermek için aklımda bir tek yayınevi vardı; Altın Kitaplar. 20 senedir yazıyorum ve tüm kitaplarım, işte o ilk okuduğum romanın yayıncısı tarafından yayınlanıyor.
3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?
Macerayı baş köşeye yerleştiren bir yazar olarak, “Talihsiz Serüvenler Dizisi”ni yazmış olmayı isterdim. İlk satırlarından itibaren okuru içine çeken, gizemli, heyecan verici, son derece merak uyandıran bir dizi. Yazarı: Lemony Snicket (Daniel Handler)
4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?
Aynı anda birkaç kitap birden okuyorum. Son okuduklarımdan birini ayrıca çok sevdim; Seda Öğretir’in “Sünger Şehir” adlı kitabını… Kitap adını sel felaketleriyle başa çıkmak için, dünyanın bir süredir denediği bir şehircilik anlayışından almış. Kitabı okurken Umut, Deniz, Ece, Maya ve Lei’nin arasına karışıp çok iyi vakit geçirdim, hatta onlardan biriymişim gibi hissettim. İçinde okul projesi yarışması, arkadaşlık ve dayanışma da olan -ki çok sevdiğim temalar- şahane şeyler öğrendiğim, ufkumu açan bir kitaptı.
edebiyathaber.net (21 Haziran 2023)