1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz? 

Çocukların dünyası yetişkinlerinkinden daha renkli, zengin ve cazip geliyor bana. Bilinçli bir filtrelendirme sistemi yok örneğin; her şey olabildiğine transparan. Kafamdaki hikâye parçalarını düşünüp değerlendirirken onları paylaşmayı düşündüğüm kitle hep çocuklar oluyor. Onların yanında yetişkinlerin yanında olduğumdan daha rahat oluyorum ve kendimi daha gerçekçi bir şekilde ifade edebiliyorum sanırım. Bu özelliğimi de İngiltere’de çocuklarla çalışırken fark ettim. Onların dünyasına girince keşif başladı ve hâlâ devam ediyor.

2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı? 

İlk okuduğum çocuk kitabının izi paylaşacak kadar etkili değil… Bir ayağım ergenliğe basmış şişman bir çocukken en sevdiğim şey pizza, balık ve badem krakerlerden hazırladığım karışımı kapıp çantamı attığım gibi odama çekilerek Ökkeş kitaplarıma gömülmekti. Özyürek Çocuk Kitaplarının bastığı on kitaplık Ökkeş serisinden bahsediyorum. Elimin yağından şeffaflaşmış saman kağıttan sayfaların arasında benim yaşlarımda ama tamamen farklı bir hayat yaşayan bir çocuğun maceralarını tekrar tekrar okumaktan aldığım hazzı o zamanlarda okuduğum başka hiçbir kitaptan almamıştım sanırım. Biz 80’lerin site çocuklarındandık ve dünya görüşümüz o sitelerin hudutlarını aşamazdı. Alfabe bulutu kitaplarından “Hayat Benim Bildiğim Kadar Mı?”nın temelleri böyle atıldı bence. Bilmediğim, belki anlamlandıramadığım ama varlığından kesinlikle emin olduğum başka hayatlara saygı duymayı bu şekilde öğrendim ben.

3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu? 

Ülkemizde Can Çocuk tarafından basılan Ted Hughes’ın “Balina Nasıl Balina Oldu?” kitabı kıvrak ve parıltılı inceliklere sahip bir zekânın, ülkemizde gereken takdiri görememiş çok değerli bir ürünü. Her ne kadar mizahi tonu, seçtiği konuyu en sade hâliyle ele almasıyla çocuk kitabı kategorisine sokulsa da bence yetişkin çocukların hakkını vererek okuyabileceği bir kitap bu. Evrim teorisini tartışmaya açabilme cesaretini gösteren günümüz dimağlarına soğuk duş etkisi yapabilecek bir kitap, söylemeden geçmeyeyim.

4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz? 

Dorling Kindersley tarafından yaz başında Almanya’da piyasaya çıkan Christine Paxmann’ın Demokratiefür Kids (Çocuklar için Demokrasi) kitabını detaylı inceleme şansı buldum. Ülkemizde fazlasıyla çocuk hakları üzerine yazılan kitaplara maruz kaldığımızdan büyüklerin dünyasındaki demokrasi kavramını çocuk bakış açısıyla veren kurgu dışı bir kitapla karşılaşmak çok ferahlatıcı oldu benim için. Kuralları, kanunları kimler belirler; kimler oy kullanır, kullanabilir; seçimler nasıl yapılır; güzel infografikler ve istatistiklerle verilmiş ve hedef yaşı sıkmayacak bir üslupla anlatılmış her şey. Bu ülkede biz yetişkinler olarak neresinde durduğumuzu bilemediğimiz bir kavramı gerektiğine çocuklarımıza nasıl anlatırdık bilmiyorum ama bu kitabın şık bir kaynak olduğunu düşünüyorum -bize gelir mi, bilmem.

edebiyathaber.net (8 Eylül 2021)