Hazırlayan: Mehmet Özçataloğlu

Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Kendimce edebiyat parçalamam, yazmaya başlamam eskiye dayanıyor. Önce herkes gibi şiir ardından günlük sonra kısa öykümsüler falan. Fakat çocuklar için yazmaya oldukça geç bir yaşta üstelik tamamıyla şans eseri başladım. Bugünden geriye baktığımda ‘şans yüzüme gülmüş’ diye düşünüyorum. Deniz (Üçbaşaran) neredeyse üniversite yıllarında üretmiş olduğu bir masal kahramanını bana teslim edip; “Şu kırmızı kuşun derdini ben resimlerle anlattım ancak bir de masal (metin) gerekiyor. Yazar mısın? Ama mutlu sonla bitsin” demesiyle içimdeki yazarı ortaya çıkarmış oldu. İlk kitap ‘Kırmızı Kuş’ yayımlandığında mutluluğuma diyecek yoktu. Sonrasında devamı geldi. Bencilce gelebilir ama açık sözlü olmak gerekiyor. Çocuksu bir mesele aklıma düştüğü ve söz konusu mesele ‘bunu yazsana’ diyerek beni gıdıklamaya başladığı andan itibaren kendimi mutlu hissediyorum, iyileşiyorum, güzelleşiyorum ve bu hep sürsün istiyorum. Yani anlayacağınız tümüyle mutlu olmak için yazıyorum. Daha önce de bir yerlerde söylemiştim, yetişkinler için harika kitaplar yazanlar var, oldukça çok üstelik, çocukların nesi eksik. 🙂

Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

Okumayı beş altı yaşlarımda söktüm, bu demektir ki 48 yıl önceye gitmemi ve o ilk kitabı hatırlamamı bekliyorsunuz. Bu mümkün görünmüyor. Sait Faik, Jack London, Cengiz Aytmatov, Aziz Nesin’in kitapları evimizde vardı ve bunlardan biri ile başlamış olmalıyım.  Belleğim beni yanıltmıyorsa ilk kitabımın Aziz Nesin’in eserlerinden biri olması kuvvetle muhtemel. Çünkü evdekilerin O’nun kitaplarını okurken kıkırdadıklarını hatta bazen kahkahalarla güldüklerini görürdüm. Bende ne gibi izler bıraktığı sorusunu, ilk kitabı hatırlayamadığım için yanıtlayamayacağım ancak okuma sevgisini kazanmıştım, sonrasında da kitaplar benim için vazgeçilmez oldular.

Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?

O kadar çok ki, hangi birini sayabilirim bilemedim. Fakat bu soruyu da yanıtsız bırakmamak için aklıma gelen birkaç ismi sayayım isterim… Pıtırcık serisinin belki de hepsini, Behrengi’nin özellikle Küçük Kara Balık kitabını, Roald Dahl’ın Bay ve Bayan Kıl’ını…

Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?

YKY Doğan Kardeş’den çıkan Hop Güm! isimli resimli çocuk kitabını okudum. Bitirdiğimde yüzümde kocaman bir gülücük vardı. Teması, metni, kurgusu, harika resimleri ve güzel çevirisiyle beni etkilediğini söyleyebilirim. Bir psikolog olarak adı Sigmund olan bir kuşa kayıtsız kalamazdım zaten. İşte kitap da Sigmund adındaki sevimli, minik bir kuşun uçma çabasını anlatıyor. Çocukların seveceği, ebeveynlerin de çok şeyler öğreneceği bir kitap.

edebiyathaber.net (30 Mayıs 2018)