Hazırlayan: Mehmet Özçataloğlu

1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Çocukların zihinleri berrak, duyuları açık oluyor. Metni önyargısız okumaya eğilimliler. O yüzden çocuklara ulaşmanın önemli olduğunu düşünüyorum. Çocuk edebiyatının yetişkin edebiyatından önemli farklılıkları var. Teknik açıdan anlatma göster kuralına daha bağlı. Hikayenin gücünü daha iyi hissedeceğiniz, daha yoğun kitaplar, çocuk kitaplarıdır. Gereksiz sözcüklere yer yoktur. Bu anlamda şiire yakınsar. Bu türü yazabilmek oldukça emek ister. Sanıldığı gibi kolay yazılan kitaplar değillerdir. O yüzden bu konuda çalışmak ve bolca okumak gerekir. Çocukların anlam dünyasına hikaye ile ulaşırken sözcük dağarcığı konusuna da dikkat etmeliyiz. Hem anlamalarını sağlamak hem de yeni sözcükler kazandırmak gibi görevlerimiz olacaktır. Tüm bunları tabii ki bir temayla birleştireceksiniz. Bu emeği vermek istedim.

2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

Çocuk klasiklerini okuma şansına erişmiş bir çocuktum. İlki hangisiydi hatırlamam zor ama bende iz bırakan kitap Aziz Nesin’in Şimdiki Çocuklar Harika kitabıdır.

3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?

Çok oldu, oluyor… Molnar’dan Pal Sokağı Çocukları, Behiç Ak’tan Güneşi Tamir Eden Adam, Aziz Nesin’den  Şimdiki Çocuklar Harika, Muzaffer İzgü’den Ekmek Parası, Zülfü Livaneli’den Son Ada’nın Çocukları, Ahmet Ümit’ten Masal Masal İçinde, Kastner’den Uçan Sınıf ilk aklıma gelenler.

4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?

En son Joy Cowley’in Külüstür adlı kitabını okudum. Uyurgezer yayınlarından çıktı. Ekonomik sorunlar nedeniyle dedelerinin ninelerinin (Bu arada onlar da 68 kuşağı hippilerinden) yanına gitmek durumunda kalan çocukların komik hikayesi ile ilgili. Bu kitabı çok sevdim çünkü didaktiklikten alabildiğine uzak ve eğlenceli. Üstelik hem sınıfsal hem de kültürel çelişkiler mizahi bir dille sunulmuş. Çocuk edebiyatında eğlendirme yönü unutulmamalı diye düşündüm bir kez daha…

edebiyathaber.net (2 Ocak 2020)