“Şubat ayı kapağımızdaki dizede, sıkça eleştirilen internetin bilgi kirliliği tuzağına biz de düştük. Tüm iç sayfalar editöryal süzgeçten geçirilirken kapağın sona bırakılıp, kontrol edilmemesi büyük hataydı. Bu hata sonrası gerekli görev değişiklikleri yapıldı, ancak bunu yeterli görmüyor ve piyasadaki 35 bin dergiyi geri çekiyoruz. Geleceğe, çocuklarımıza hatalı bilgiler, yanlış dizeler kalmaması önemlidir ve ortada bir hata varsa bu içtenlikle kabul edilmeli, bedeli neyse ödenmelidir. Okurlarımıza, yazarlarımıza, şairlerimizin aziz hatırasına saygı bunu gerektirir. Bugüne kadar bin bir emekle sokakların gerçek hikâyelerini evlerinize taşımaya çalıştık, bu kötü ekonomik şartlarda ayakta kalmak için çabaladık. Ama geleceğe doğru bilgilerin miras bırakılması hepsinden daha değerlidir. Kapağı yenilenen şubat sayımız yeniden basılıyor. Bu iki gün içerisinde almış olup iade etmek isteyen okurlarımız varsa dergimizi karşı ödemeli olarak ofisimize yolladıklarında, yenisi ücretsiz gönderilecektir. Pek çok değerli yazarın yazdığı Şubat sayımız hafta sonu itibariyle raflarda olacaktır. Tüm okurlarımızdan, emek veren yazarlarımızdan ve usta şairimizin sevenlerinden özür dileriz.”

Konuyla ilgili görüşüne başvurduğumuz, gazeteci ve Bavul Dergi yazarlarından Barış İnce, Edebiyat Haber’e yaptığı açıklamada, “Bavul dergiyi sahipleniyorum ve ilk günden beri destek verdim. Ne kadar zor ve titiz bir çalışma olduğuna şahidim. Özellikle sokaktan gelen söyleşiler. Şubat ayı dosyaları da aynı özenle hazırlanmış. Kapak için seçilen şiir ise bu değildi. Ancak son anda belli kaygılarla o şiirin değişmesi düşünülmüş ve aceleden kitaptan kontrol edilmeden bu mısra konmuş. Acil anlarda da olsa internet doğru bir kaynak değil, hız kaygısı süreli yayınların en büyük düşmanı. O dizeleri yazdığınızda neredeyse tüm sitelerde altında Turgut Uyar yazıldığını görüyorsunuz. Her dizenin ezbere bilinmesi zor tabii, ama bir hata yapıldıysa bunun bedeli ödenmeli. Bavul dergi bu bedeli en doğru şekilde ödedi. Yanlış yaptık özür dileriz demekle yetinmedi. Benim de fikrimi sorduklarında “toplatılsın” dedim. Tabii “bu yanlış dizeler yayılmasın, çocuklar yanlış bilmesin” diye 35 bin dergiyi toplayıp çöpe atmanın maliyeti, derginin bir daha kendini çeviremez hale gelmesine ve kapanmasına yol açabilir. Yıllardır yayın dünyası içinde olduğum için, gazete çıkardığımız için biliyorum. O yüzden bazı kötü niyetli, rekabetçi, çoluk çocuk siteleri dışında olgun kesimlerden, önemli edebiyatçılardan destek buldular. Her dergide, gazetede pek çok hata oluyor. Küçücük özür ve düzeltmelerle geçiştiriyorlar. Kendi iradesi ile bunu yapanı ben görmedim. Üstelik dergide görev değişimleri de olmuş. Bu ülkede artık bu tarz özürlere ve gereğini yapan kişilere ihtiyaç var. Saygınlık, sıkıntılı günlerde yaptıklarınız, söyledikleriniz ve aldığınız kararlarla belirlenir. Geleceğe yanlış dizeler kalmasın diye, bu mali açıdan zor kararı  tereddütsüz alan derginin imtiyaz sahibi arkadaşım Ümit Bektaş’a tüm yazarlar, edebiyatseverler adına teşekkür ederim. Yazmaya ve içinde olmaya artık daha bir gururla devam edeceğim.” dedi.