1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Kültürel değerlerimizin aktarımını sağlamak için, çocukların büyüdükçe alacağı kültürel sorumlulukların bazılarına kelimelerimle ortak olmak istiyorum. Bir halk bilimci olarak, bu sorumlulukları harflere işlerken kurduğum hayal beni sorunuzun cevabına getiriyor: Her nakış ile kendisine; kültürel kodlu, geleneksel kumaşlı modern kıyafetler dikecek olan çocuklar, bir gün muhakkak büyüyecek. Ve onlar büyüdükçe, kültürel değerlerimizin sürdürülebilirliği de sağlanacak.

Velhasıl, geleceğin yetişkinine seslenebilmem için bugünün çocuğuna yazmam gerekiyor.

2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

Okuduğum ilk çocuk kitabı: Üşengeç Yengeç idi. Kitap, bende bıraktığı izlerin tamamını hatırlatmasa da ‘ne hissettiğimi’ hiçbir zaman unutturmadı. Bu his: ‘çocuk kıkırdamalarımın’ ta kendisidir. Çocuk ruhumun nelere gülebildiğini hatırlatan bu hissin daha da ötesinde, içimde bir yerlerde ‘elinden gelenin en iyisini yap’ düşüncesinin tohumunu attığına da eminim. Bu, tam olarak kitaptaki yengecin ‘daha çok balık bulmalıyım’ ifadesine benzer bir ifadenin yansıması olsa gerek. En nihayetinde ne zaman yengeç burcumun vermiş olduğu miskinlik yetkisine kapılsam, kıyıya gelen çocukların tekmesini hisseder, ayaklanırım. Ve yine, yine, yine kıkırdarım.

3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?

Sevdiğim ve günlerce etkisinden çıkamadığım pek çok kitap oldu. Ancak o kitaplara dahi hiçbir zaman böyle bir düşünceyle yaklaşmadım. Çünkü bu durum bana biraz “Keşke ben Berfin değil de o kitabın yazarı olsaydım” demek gibi geliyor. Oysa herkesin biricik olduğu bu alemde böyle bir düşünceye kapılmak, herkesin zihninde farklı dans gösterileriyle uçuşan harflere haksızlık olmaz mı?

4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?

Çocuklara yönelik okuduğum kitapların sonuncusu; Paula Carballeira’nın “Hadi Uç” adındaki eseridir. Kimsenin bize ait olmadığı bu dünyada, uçmadığımız sürece kanatlarımızın da bir anlamı olmadığını hatırlatan bu kitap, sevdiğim çocuk kitapları arasında önemli bir yere sahip. Üstelik ne zaman bir şeye bağlandığımı hissetsem kendime bu kitabı hatırlatacağımdan da eminim.

edebiyathaber.net (12 Mayıs 2021)