Edebiyatseverlerin, dikkatli okurların duyduklarında adeta ürperdiği söz dizimidir; Aaaa, kitabı da çıkmış. Kitaplardan bihaber televizyon izleyicilerinin ağzından dökülür genelde. Kitaplardan uyarlanan dizileri, filmleri izledikten sonra muhtemelen yine televizyonda denk geldiklerinde uyarlamanın kaynağı kitap için, böyle söylerler. Oysaki çok eskilere dayanır kitabın hikâyesi. Sayısız tekrar baskı yapmıştır ama olmayınca oluyor. Yüzler kitaba dönük olmayınca yapılan diziden ya da filmden sonra yayımlandığını düşünüyorlar kitapların.
Benzer bir durum çocukların dünyasında da görülebilir. Tabi burada kabahat çocuklarda değil, onları kitaplarla tanıştırmayan ebeveynlerde. Ya da kabahatli kimse yoktur da sadece engin bir deniz olan çocuk edebiyatı alanında çocuklar o kitaba denk gelmemiştir. Örnekler çok ama bu yazının konusu Winny The Pooh. Çocukların da çocuk sahibi olanların da yakından tanıdığı sevimli ayıcık. İnternet üzerinden bir araştırmaya kalkınca karşımıza çizgi film karakteri olarak geliyor. Vikipedi’de yazan bilgiye göre; “Winny The Pooh Walt Disney’in TV serilerinden birisidir. Çizgi filmin konusu, 100 Hektar Ormanı’nda yaşayan ayı Winny, küçük korkak Piglet, zıp zıp kaplan Tigger, bahçıvan ve titiz tavşan ve uyuşuk Eeyore’un birbirinden sevimli ve masum hikâyeleri üzerine kuruludur. Yaratıcısı A. A. Milne’dir.”
Vikipedi’de dahi böyle yazıyorsa, izleyici ya da okura kabahat yüklememek gerek aslında. İsteyen kitap bilsin isteyen film.
Sevimli ayı Winny the Pooh’un yaratıcısı A. A. Milne 1882 Londra doğumlu. Yazarlığa dönemin ünlü dergisi Punch’ta başlayan Milne tiyatro oyunları ve şiirler de yazmış. Pooh ise ilk kez 1923 yılında Punch’ta okur karşısına çıkmış. Öykülerin çıkış noktası ise oğlu Christopher Robin’in oyuncakları. Ve kitap olarak yayımlanması 1926 yılı. Çok sevilen ve büyük başarı kazanan Pooh öyküleri o zamandan bu yana yaklaşık kırk dile çevrilmiş.
Dilimizde yayımlanan en yeni kitap ise “Pooh Köşesindeki Ev.” Aslı Konaç’ın çevirisi, Shepard’ın resimleriyle yine çok sevimli ve eğlenceli. Kitabı bizimle buluşturansa Yapı Kredi Yayınları. Hikâye yine Yüz Dönüm Ormanı’nda geçiyor. Tigger, Tiggerların ne yemeyi sevdiğini keşfediyor. Piglet müthiş bir şey yaşıyor ve Pooh yeni bir oyun icat ediyor. Keyifli, eğlenceli bir hikâye. Okurken tebessüm ettiriyor. “… Şey, demiş Pooh, evi arayıp duruyoruz ama bulamıyoruz, ben de düşündüm ki, şu çukuru ararsak kesin bulamayız, bu da iyi bir şey olur çünkü o zaman aramadığımız bir şeyi bulabiliriz ki bu da aslında tam aradığımız şey olabilir…” Buradaki alıntıya benzer çok bölüm var kitapta. Fakat bunları okurken aklımın bir köşesinde yazarın “Girmeyiş”te söylediklerinin mahzunluğu da vardı: “Girişler karakterleri tanıtmak içindir, ama zaten tanıdığınız Christopher Robin ve arkadaşları artık Hoşça kalın demek üzere. Yani bu bir girişin tam tersi. Pooh’ya Giriş’in tersi ne olur diye sorduğumuzda, ‘Neyin neyi?” demişti ki bu da bize umduğumuz gibi yardımcı olmadı ama neyse ki Baykuş’un aklı yerindeydi de bize “Girişin tersi Sevgili Pooh, Giremeyiştir” dedi. Baykuş uzun sözcükler konusunda çok iyi olduğundan, bunun doğru olduğuna eminim. (…) Ama elbette bu gerçek bir veda değil, çünkü orman orada olacak. Ve Ayıcıklarla arkadaş olmak isteyen herkes bulabilir onu.”
Sevimli dost Winny the Pooh ve arkadaşları anılarda yaşayacak bundan böyle. Hep gülümsemelerimizle.
Mehmet Özçataloğlu – edebiyathaber.net (7 Ekim 2019)
