Hazırlayan: Mehmet Özçataloğlu

1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Aslında ben nitelikli çocuk edebiyatı eserlerinin sadece çocukların değil yetişkinlerin de dünyasını besleyeceğini düşünüyorum. Yazılarımın öncelikli olarak çocuklar için olmasının ise üç ayrı nedeni var. Birincisi çocukların ön yargısız ve keşfetme odaklı dünyalarında içlerinden geldiği gibi olmaları… Yetişkinlerin dünyasındaki kurallardan, tabulardan, baskılardan ve ön yargılardan çok uzaktalar. Onların yaşamı içlerinden geldiği gibi, doğal halleri ile yaşamaları ve sınırsız hayal dünyaları benim için büyüleyici bir anlam taşıyor. İkincisi eğitimci yönümle ilgili. Bir rehber öğretmen olarak çocukların yaşantılarına tanıklık etmek ve bu yaşantı süreçlerinde bazen gözden kaçan çok küçük detayların onları etkileyecek sonuçlar doğurması ile ilgili. Elbette didaktikçe değil, ama çocukların ve ailelerin keşfetmesine dönük anlatılar içerisinde  farkındalıklarına seslenmek ve gelişimlerine etki etmek istiyorum. Üçüncüsü ise benim içimdeki çocukla ilgili… İçimde yetişkinlerin kural ve ön yargı dolu dünyasını pek de kabul etmeyen; hayal kurmayı seven bir çocuk var. Bu çocuk yaşadığı tüm deneyimlere rağmen hep yeniden başlamayı seven bir çocuk. Dolayısıyla ben yazmaya yöneldiğimde de kelimelerin hareket yönü bu çocuğun doğasıyla ilerliyor.

2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

Okuduğum değil ama hatırladığım ilk kitap Kırmızı Başlıklı Kız’dı. O zamanlar henüz okuma yazma bilmiyordum. Annemin okuduğu masallar benim için ilgi çekiciydi. Özellikle de Kırmızı Başlıklı Kız’ı tekrar tekrar okumasını isterdim. Kurt ile yaşadığı macera bana oldukça sürükleyici gelirdi. Bir de hiç unutmadığım bir detay vardı. Bu detay, Kırmızı Başlıklı Kız’ın ormandaki tüm canlılarla iyi anlaşması ve herkese ‘Evet’ demesiydi. Bu masalın etkisini halen düşünüyorum. Kırmızı Başlıklı Kız’ın ormandaki tüm canlılarla iyi anlaşması mümkün mü ve her şeye, ‘Evet,’ denilebilir mi? O zamanlar pek de düşünülüp taşınılmadan eve alınmış o kitabın yayınevini şimdi düşündüğümde bu soruların cevabı da zihnimde şekilleniyor. Belki de yazma isteğimin bir başka nedeni de bu olsa gerek. Hem çocuklar hem de yetişkinler için hep öğrendiğimiz, yaşadığımız  masalların alt metinde gizledikleri…  Böyle düşününce annemin ilk okuduğu kitap Kırmızı Başlıklı Kız’ın bende oldukça güçlü bir etkisi olduğunu kabul etmem gerek.

3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?

O kadar çok kitap var ki… Hangi birini söylemeliyim bilemedim. Pal Sokağı Çocukları ve Şeker Portakalı ilk aklıma gelenler. Satılan Gülüş ve Çizgili Pijamalı Çocuk onların ardından… Ama altında yatan psikolojik derinlik ve yazarın onu ustaca kaleme alışı karşısındaki hayranlığım ile Canavarın Çağrısı en çok yazmak istediğim kitap olur, diyebilirim.

4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?

Andy Mulligan’ın Çöplük kitabını okudum. Kitabın kurgusu hayranlık uyandırıcıydı. Ayrıca yazarın “öteki” dediğimiz dünyaya tuttuğu ayna ile “öteki” olanın gözünden yaptığı betimleme ve anlatı bana oldukça ilgi çekici geldi.

edebiyathaber.net (30 Ocak 2019)