Öykü
Öykü
Öykü: Bez bebek | Selma Özhan
Geçimini terzilik yaparak sağlıyordu İlkin. Bez bebek dikmek de hobisiydi. Kızının sevdiği renklerde türlü kumaşlar alıyor, yöresel giysileriyle bebekler dikiyordu. ...
Öykü
Öykü: Tütüncü Recep | Barış Akkurt
“Her insan bir âlemdir kirvem. Ağaç kabuğundan çıkmadık ya, bizim de bir hikâyemiz var elbet. Kısa geçeyim, biliyorsun köylüyüm ben. ...
Öykü
Öykü: ‘şey’ | Tan Doğan
o haşmetli, o kükreyen, o tozu dumana katan; dişi, erkek, yavru demeden, koskoca sürüsüyle avlanan tacı eksik kral, gücü-kuvveti dâhil her ...
Öykü
Öykü: Suyun büyüsü | Nilüfer Türk
Farın zıplayıp duran puslu huzmelerinde gece böcekleri pırpırdı, gözünü alıyordu. Işığın ölümcül cazibesine kapılmak, zaten kısacık ömürlerini oracıkta bırakmak nasıl ...
Öykü
Öykü: Yunusların uykusu | Ayşe Gümüş Çoban
Servis şoförü, gideceği güzergâhın ilk durağında bekliyordu. Tan yeri alacalı perdesini yeni güne açarken, sabah serinliği otobüsün yarı açık camından ...
Öykü
Öykü: Tanıdığım körlerin hikâyesi | Tacim Çiçek
Birleşleştirilmiş sınıflı okulu vardı köyün. İlk üç sınıf bir grup, 4. ve 5. sınıf da ikinci gruptu. Bir grupla sesli ...
Öykü
Öykü: Masumiyet | Özlem Y. Uçak
‘İnsan olmak ve hayatı hayvanlardan daha az anlamak ne hazin şey.’ Panait İstrati Onu ilk kez bir çiçekçinin izbe arka bahçesinde ...
Öykü
Öykü: Mualla’nın ayakkabıları | Ebru Gazioğulları
Hiçbirinde görmediğim bir şey vardı sende Mualla. Otururken boyu dizinin hemen altında biten elbisenin eteklerini çekiştirmende desem değil. O küçücük ...
Öykü
Öykü: Kitapsız | Eser Çelik Avcı
Kafka’nın bir kitabına rastladım eski kitapçıda, öykü kitabı almaya gitmiştim. Nedense baştan aşağı siyah giyindiğim bir günde, belki de ciddiye ...
Öykü
Öykü: Nar kâsesi | Hatice Göz
Elektrikli sobayla ısıtılan evlere yerleşen o koku karşıladı bizi. Her köşeye sinen nemli koku, üzerimize de sinecekti birazdan, siniyordu. Sokağın ...
Öykü
Öykü: Bellek | Zeynep Öztekin Yıldırım
Bay Antun Vega’nın koleksiyonundan bir parçayım. Yaklaşık iki haftadır buradayım. Avrupa Edebiyatı bölümünün en üst rafında yer alıyorum. Numaram dört ...
Öykü
Öykü: Ve zaman girdi aramıza | Oğulcan Taflan
Hüzünlü hüzünlü uzaklara dalmıştı yine. Buğulu gözlerle avluyu, yerdeki odun parçalarını, sararıp yığılmış yaprakları izliyordu. Kocasının her zamanki vurdumduymazlığıyla televizyondaki ...
