Öykü
Öykü
Öykü: Yaz göçebeleri | Elif Asma Kurt
Leyleği dere kenarında buldum, leylek de beni dere kenarında buldu. O otların arasına düşmüş, ben ümitsizliğe. Görür görmez irkildim. Mavi ...
Öykü
Öykü: Pastırma yazı | Tan Doğan
şââ hââ nee bir hava, bir zaman, bir gündü ekimin yirmi ikisini gösterirken takvim ve saat on birken bir sanat ...
Öykü
Öykü: Yol | Eda Özdemir
Otobüsün koltuklarının arkasında demir kapaklar vardı. İlk defa böyle bir şey görüyordum. Babam ara sıra o kapağı açıp, sigarasını silkeliyor; ...
Öykü
Öykü: Krampon | Uğur Ülger
Çok üzülmüştüm ama sinirden ağlıyordum. Kantinin arkasındaki bordo renkli duvarlar arasında oturmuş, kimse görmesin diye avuçlarımla yüzümü kapatmıştım. Gözlerimi açtığımda ...
Öykü
Öykü: Tuhaf | Oğulcan Taflan
Oldum olası sevmedim bu evi. Dedemden kalma eski koltukları, boylu boyunca serilmiş kalas gibi çirkin halıları, ahşap mobilyaların o keskin ...
Öykü
Öykü: Park | Emel Zehra Tunçinan
Hava 43 derece. Şehir dev bir sauna. Güneş bir şeye kızdı ya da biz yeryüzünün canına okuduk. Dört milyar yılın ...
Öykü
Öykü: Ankara havası | Sitare Kanşay Sarayönlü
Kapıyı açar açmaz, vanilya göğünden kopup geldiği aşikar bir esinti karşıladı beni. Esintiye katılarak, ağaçların sözbirliği etmiş gibi birdenbire yapraklarını ...
Öykü
Öykü: Aklımda kuşlar varken | Derya Balcı
Aldanırım sana dediğim günlere geri dönmenin imkânsızlığı içinde aradım seni… Umut ektiğim düşüncelerime inat son bir kez sesini duymak istedim. ...
Öykü
Öykü: Rüyalarımdaki adamlar | Hasan Hüseyin Akkaş
Akademisyenlerin kullandığı asansörün gelmesini bekliyorum. Çok geçmeden kapı açıldı, kalabalığın arasından Feyyaz Hoca sıyrıldı ve “beni takip et” dedi. Peşine ...
Öykü
Öykü: Bir hayali yutkunmak | Bayram S. Taşkın
“Araba lazım mı abla?” cümlesiyle irkildi birden. Başını çevirdiğinde elli yaşlarında, kısa boylu, bıyıkları sigaradan sararmış bir adamla göz göze ...
Öykü
Öykü: O adam babam değil | Dilek Altundağ
Bana kalsa Saliha teyzenin oğlu öldürmeliydi O ADAM’ı. Annem öldükten sonra evlendiği karısının oğlu Ahmet. Aynı evde büyümemize rağmen bize ...
Öykü
Öykü: Bırak dağınık kalsın | Kemal Çavuş
Öğlenden sonra üç dört sıraları geldi. Bankoda duran arkadaşım, “Buyurun,” dedi “kime bakmıştınız?” “Aşı olacaktım ama aşı odasında kimse yok,” ...
