Öykü
Öykü
Öykü: Bir Gohğleyim ben | Başak Canda
Halil, o gece yine geç saatte dönüyordu eve. Gün boyu işyerinde katlandığı tükenmişliğinden arınmak istemiş, takıldığı arkadaşlarıyla vaktin gece yarısına ...
Öykü
Öykü: Yadigar | Bayram Taşkın
Mürüvvet Hanım, taziyeye gelen son eşi dostu da uğurladıktan sonra kapıyı usulca kapattı. Ağır adımlarla salona yürüdü, kapısından içeri bir ...
Öykü
Öykü: Saçlar şekil | Fatih Parlak
Ben bir kere saçlarımı boyadım. Yirmi beşimdeydim. Ergenliğimi yaşamamıştım. Millet manita yaptı ayrıldı bir daha yaptı bir daha ayrıldı. Ben ...
Öykü
Öykü: Ben Nesli | Neslihan Hazırlar
Neli dondurma istersin?” diyor annem, karar veremiyorum. “Evdeyken canım naneli dondurma çekiyordu. Burda o kadar çok çeşit var ki, kararsızım. ...
Öykü
Öykü: Karabatak | Nuh Öztürk
“Kaynamaya çıkınca yüz elliye kadar say, sonra kapat ocağı. Yine dalıp gidersen şeftali kıvamı da gider, ona göre!” Babaannesinin işaret ...
Öykü
Öykü: Mart | Cem Alan
Güneş o kış istenmeyen bir misafir gibi olduğu yerden hiç ayrılmamıştı. Ocakla şubat aylarında bile turuncu bir disko topuymuşçasına her ...
Öykü
Öykü: Geç kalan | Remzi Tuntaş
I 26 Haziran 1988 Sevgili Yasemin, Şu anda kalemi tutan elimin titremesini durduramıyorum. Yine de heyecanımın sana yansıttığım kadarını biraz ...
Öykü
Öykü: Kökün kurusun Halil | Mehtap Aydemir
Sabah kalkar kalkmaz hemen çayı koyuyorum. Önden bir bardak bergamotlu çay içmek iyi geliyor. Hızlıca üstümü giyiniyorum. Bugün işe geç ...
Öykü
Öykü: güz gibi yaz | Tan Doğan
güz gibi yaz. kış kadar üşüyorum. baharın ilki nerde?! tarih çıktı buğusundan camımın. hohlayayacak nefes yoktu zâten bende. serçe parmağımla ...
Öykü
Öykü: Altmış beş yaş | Sitare Kanşay Sarayönlü
Kapının anahtarını, el alışkanlığıyla yuvasına yerleştirip, usulca çevirerek açıyorum. İçerisi havasız, boğucu. Henüz birkaç saat önce ayağımdan çıkardığım, topukları aşınmış ...
Öykü
Öykü: Nasip | Nur Hayat Buran
Hava sıcak, ev boğucuydu, evin bütün pencereleri açıktı ama perdeler kıpırdamıyordu Emekli olduğum yaz evlenseydim çocuğum olabilirdi. Hayatta her şey ...
Öykü
Öykü: İkilem | Füsun Çavuşoğlu
‘’Saat sabahın dördü. Geceden kalma, çoğu içilmiş rakı bardağını kafama dikiyorum. Sen uyuyorsun, dönüp dönüp kendini hapsettiğin duvarların arkasındasın. Ara ...
