Neden çocuklar için yazıyorsunuz?
Çocukların içinde bulundukları her zaman da, saf bir enerji alışverişi olur. Bu anda kalmak olarak da düşünülebilir, şimdiki zamanda… Bu saf enerjiyi çok seviyorum ve yıllardır bu durumdan çıkmamak için mücadele ediyorum diyebiliriz.
Çocuk gelişimi okudum ve öğretmenim. Fakat bu tercihimin de yine aynı nedenle olduğunu düşünüyorum. Çocukların dünyasından çıkmak istemedim. Tam olarak şöyle diyebiliriz oyun çocukların işidir. Çocuklar için yazmak bu oyundan çıkmak istemeyen zihnimin benimle oynadığı bir oyun… Hayalimde yarattığım dünyamı çocuklarla paylaşıyorum. Yetişkinler için iki tane basılmış şiir kitabım mevcut. Köşe yazarlığı yaptım, denemeler yazdım. Kısa öykülerim de var. Yazmaya da devam edeceğim. Fakat ne zaman paylaşırım bilemem.
Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?
Benim için çok zor bir soru fakat bir tane olacak ise o zaman kesinlikle ‘’Yağmur Yağdıran Kedi’’ Marcel Ayme… Bana hep sonsuzluğu hatırlatır ve dünyanın sadece gördüklerimiz ile sınırlı olmadığını, düşüncelerimizin hep özgür olabileceğini… Hala ara sıra okurum ve hep gülümserim. Çünkü tamamen çocuklardan taraf bir kitap ve aslında hayal olduğu kadar gerçekte…
Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?
Hayır. Çünkü mutlak doğrular çerçevesinde analiz ettiğim, kendi hayallerimi yazmayı seviyorum. İnsanlar biyolojik olarak ve ruhsal olarak çeşit çeşit ve bende onlardan biriyim. Başka insanların hislerine ve hayallerine saygım var ve takdir ederim. En iyi kitabımı yazma çabasındayım. En iyi kitabımı belki yazdım belki yazamadım bilemiyorum ama… Bunu kendine has bir durum olarak kabul edelim kesinlikle çok iyi yazarım herkesten iyi yazarım anlamında bir durum değil bu. Umarım anlatabilmişimdir. Ama eğer çok beğendiğiniz bir yazar var mı derseniz; Dostoyevski, Patrick Suskind, Tom Robins, başta olmak üzere kıskandığım yazarlar mevcut.
Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?
Bu ara birçok çocuk kitabı okudum hepsini de genel olarak çok beğendim. Fakat bir yabancı bir yerli örneklemek isterim;
Yabancı olarak, Şehirdeki Aslan yazarı Shelll Silversidein, çocuklar için yazılmış bir kitap ama hani büyüklerinde okuyabildiklerinden diyelim… Benim için doğru çocuk kitabı sadece güldüren mutlu eden kitap değildir. Bir kitap tüm duyguları içinde barındırmalı ve okurda iyi veya kötü gerçek duygular oluşturmalı… Bu kitap çocuklara hayata dair ipuçları veriyordu.
Kapağını kapattıktan sonra bitmiyordu. Bu yüzden çok güzeldi.
Yerli olarakta; Öteki Ada Yazarı Taylan Özgür Köşker, bu kitaptan da edebi anlamda bir doyum aldım. Çünkü tarzı çok farklı ve kültürümüzün özelliklerini yansıtan hikâyeler gerçekçi ve düşündürücü idi… Çünkü Çocuk edebiyatı kelimeleri ufaltmakla veya sayfa sayısını azaltmakla icra edilmemelidir. Çocuklar için bu tip kitapların daha çok yazılması gerekli bence… Bu kitap ta bu anlamda bu yönleri ile beni çok etkiledi.
edebiyathaber.net (7 Nisan 2021)
