Çiziyorsam Sebebi Var: Ezgi Keleş | Ayşe Yazar

Çizimle olan ilişkiniz ne zaman başladı.

5-6 yaşlarımda. Salonda boyumun yettiği tüm duvarlara resim çizdiğimi hatırlıyorum. Anneannem bana her gün, altılı Nova marka boya kalemi ve bir resim defteri alırdı.

Sırasıyla Avni Akyol Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi Resim Bölümü ve Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Grafik Bölümü’nden mezun oldum.

Çizer kitaba nasıl hazırlanır?

Kitap metinleri bana geldikten sonra, karakteri ve sayfa tasarımlarını oturtana kadar ilk iki haftam migren ataklarıyla geçer. Çıkan sonucun herkesten önce benim içime sinmesi gerekir. Olmadıysa editörümden zaman isterim, benim için iyi olana kadar mücadele ederim.

Sadece buna odaklanırım. Kitabın içinde bir araya gelmiş harflere karşılık gelmesi gereken çizimleri boş beyaz kâğıtta bulmaya çalışırım. Evimde kendime ait bir çalışma odam var. Çoğunlukla 5-6 saat aralıksız çalışırım. İşim yoksa bile masama oturup düşünmeyi severim.

Çizimlerinizi yaparken yazar ya da editör ile nasıl diyaloglar gelişiyor aranızda?

Çalışma aşamasında çoğunlukla editörlerle iletişim halinde oluyorum. Hem yazar hem de çizer için arada bir filtrelenme ve bürokrasi olması bana iyi geliyor. Her zaman o iyi diyaloğu yakalayabilme fırsatınız olamayabiliyor. Benim için Burcu Ünsal ile çalıştığımız

Can Çocuk’tan basılan Biri Şu Sayıları Toplasın adlı kitabımız bir istisnaydı. Burcu, kitabı hem yazmış hem de her sayfayı tek tek taslaklarla açıklamıştı. Projeyi bana gönderdiğinde bitmiş kitabı görebiliyordum. Müthiş bir başlangıçtı. Kitap basılana kadar Burcu’yla gece gündüz haberleştik. Bazen yaptığım işi ekrandan fotoğrafını çekip attığım bile oldu.

Burada en önemli nokta herkes unvanını bir kenara bırakıp “iyi iş” yapmak için canla başla çalıştı. Ve sonunda ortaya bir ekip işi çıktı.

Sanatınızı/çizimlerinizi beslemek için neler yapıyorsunuz?

Sürekli çocuk kitapları ve çizgi romanları okuyorum. Bizde basılmadıysa YouTube’da kitap ismi+read aloud olarak tarayıp ulaşıyorum. İnstagram çizerlere ulaşabilmek için zaten benzersiz bir platform. Bunun dışında Pinterest vazgeçilmezim. Road Dahl ve Quentin Blake hayranıyım. Özellikle sanatıma katkısı olsun diye telaş içinde pek bir şey yapmam.

Huzurlu ve sakin bir yaşam sürerek etrafımda olup biten şeylere dikkatle bakmak bana iyi geliyor. Yürüyüş yaparken önüme çıkan bir salyangozu eğilip dakikalarca izlemek de beni heyecanlandırır ve boş kâğıdın önüne oturmamı sağlar.

Bir kitabın rafta yerini alana kadar geçirdiği mutfak sürecini çizer cephesinden anlatır mısınız?

Tüm kitabı okurum. Okurken metinlerin yanlarına mini eskizler çizerim. Tabii eğer editörden bana çizeceğim kareler verilmemişse. Ben bir klasikçiyim. Elde çiziyorum. Kâğıda ve kaleme dokunmadan çizemiyorum. Sonra ışıklı masamda orijinal çizip, tarayıp, Photoshop’ta renklendiriyorum. Ama tabletle çizen çizer arkadaşlarıma da çok özeniyorum J Müthiş bir hareket alanı sağlıyor çünkü, hem revizyon hem hız anlamında. En sevdiğim bölüm kapaktır.