Dino Buzzati‘nin “Fırçanın Ucundaki Hikâyeler” adlı kitabı, Özge Parlak Temel çevirisiyle Delidolu Yayınları tarafından yayımlandı.

Tanıtım bülteninden

Buzzati’nin tuvalinden yansıyan hikâyeler…

Zamanın akışı karşısındaki çaresizliğimizin, huzursuz bekleyişlerin, tanıdık kâbusların ve yalnızlıkların usta anlatıcısı Dino Buzzati, Fırçanın Ucundaki Hikâyeler ile bu kez Ressamlar Kenti’nden sesleniyor okurlarına.

Yapıtlarıyla kendine özgü tekinsiz, gerçeküstü bir anlatı evreni kuran Buzzati’nin elli iki yıl boyunca gizlediği ressam kimliğini gün yüzüne çıkaran Fırçanın Ucundaki Hikâyeler, çok yönlü sanatçının ilk kez 1958 yılında Milano’da sergilediği resimlerine ve bu resimleri “tamamlayan” kısa ve birbirinden bağımsız anlatılara yer veriyor.

Türkçede ilk kez yayımlanan Fırçanın Ucundaki Hikâyeler’de Buzzati, gerçek ile hayal arasındaki sisli atmosfer içinde; zamanın önlenemez akışını, uzun yürüyüşlerin sonunda varılan hayal kırıklıklarını, kalelerin yalnızlığını, evlerin mahremiyetinde saklananları, davetsiz misafirlerin getirdiği tedirginliği, bürokratların ikiyüzlü ahlak anlayışlarını, kurban olduğu kadar kurban da eden kadınları, aşk ve tutkunun tehlikelerini yazı-resim ortaklığının getirdiği zengin anlatım olanaklarıyla sunuyor.

Buzzati’nin önceki yapıtlarında da görmeye alışık olduğumuz gerçeküstü ve esrarengiz ortamların, efsanevi olayların ve doğaüstü yaratıkların arzıendam ettikleri bu etkileyici kitap, özenli baskısı ve alışılmışın dışındaki boyutlarıyla koleksiyonerlerin ilgisini hak ediyor.

Lorenzo Viganò’nun kaleme aldığı önsöz ve kitabın sonunda yer alan Buzzati’ye ait yazı sayesinde, yazarın resme olan tutkusunu, yarım asır boyunca kendisini gizlemesinin nedenlerini, aldığı eleştiri ve yorumları da öğrenme imkânı veren Fırçanın Ucundaki Hikâyeler, İtalyanca edebiyatın bu önemli ismini çok daha yakından tanıma fırsatı sunuyor.

“Sorun şu ki, acımasız bir yanlış anlaşılmanın kurbanıyım. Ben, ne yazık ki gereğinden uzun bir süre boyunca hobi olarak yazarlık ve gazetecilik de yapmış bir ressamım.”

“O resim yaparak hikâyeler anlatır, tıpkı yazarken düşlerini resmetmesi gibi.”
Vittorio Sgarbi

“Fırçanın Ucundaki Hikâyeler, bekleyişten zamanın hızla akıp gidişine, hayal gücünün öneminden bilinmeyene uzanan, Buzzati’yi en çok yansıtan konuların bir galerisi niteliğini taşır.”
Lorenzo Viganò

Tadımlık>>>

Dino Buzzati Hakkında

İtalyan yazar, ressam, şair ve gazeteci Dino Buzzati, 1906 yılında Belluno’da doğdu. Milano Üniversitesi’nde hukuk eğitimi aldıktan sonra Corriere della Sera gazetesinde çalışmaya başladı. Çok yönlü bir insan olan Buzzati, birçok edebiyat metni kaleme aldı ve eserleri pek çok farklı dile çevrildi. En önemli yapıtı sayılan Tatar Çölü’yle (1940) dünya edebiyatında önemli bir yer edindi. Roman, Le Monde’un “Yüzyılın Yüz Romanı” listesine girdi. Toplu öykülerinin yer aldığı kitapla İtalya’nın en önemli edebiyat ödülü olan Strega’yı (1958); Ay’a ayak basan ilk insan hakkındaki makalesiyle Mario Massai Gazetecilik Ödülü’nü (1970) kazandı. 1958 yılında Milano’da ilk kişisel resim sergisini açan Buzzati, edebiyat anlayışıyla paralellik gösteren resimleriyle de adından söz ettirdi. 1972 yılında Roma’da hayata veda etti.

edebiyathaber.net (2 Ekim 2018)