Luis Sepúlveda ve Carlo Petrini’nin Mutluluğa Dair Bir Düşünce adlı kitabı, Şemsa Gezgin çevirisiyle Can Yayınları tarafından yayımlandı.

Tanıtım bülteninden

Hız hastalığına tutulmuş günümüz dünyasında mutluluk hâlâ olası mı? Yaşam alanlarımızın tüm katmanlarına nüfuz etmiş, hayata yönelik duru bir bakışa izin vermeyen, yaşam kalitemizi düşüren koşuşturma kültürünün içinde kendimize soluk alacak alanlar yaratmaya geç mi kaldık yoksa?

Mutluluğa Dair Bir Düşünce, Güney Amerikalı dünyaca ünlü yazar ve aktivist Luis Sepúlveda ile tüm dünyada ağ biçiminde örgütlenen Slow Food Hareketi’nin kurucusu Carlo Petrini’yi tam da bu sorular ekseninde bir araya getiriyor.

Politika, aktivizm, şiir ve edebiyatla harmanlanmış Mutluluğa Dair Bir Düşünce kapitalizmin yanı sıra çileciliği de eleştiren; yavaşlamanın, arada bir durmanın ve ânı özümsemenin üzerinde duran; yaşamdan, özellikle de yemekten haz almanın herkesin hakkı olduğunu hatırlatan; doğanın ritmine ayak uydurma gerekliliğini savunan, umut verici bir rehber.

“Mutluluk, başkalarıyla ve bizi çevreleyen her şeyle -insanlar, doğa, nesneler- kurduğumuz bir dizi ilişkilerin dokuduğu bir ağ gibidir.”

Carlo Petrini

“Yazdıkça inanılmaz bir şey keşfediyordum: O da yavaşlıktı. Yavaşlığın, yavaş hareket olmadığını, kişisel bir hareket ritmi, kişisel bir gelişim ritmi yakalama imkânı olduğunu keşfettim.”

Luis Sepúlveda

“Günümüzde gerçek hazine zamandır. Mutluluğa Dair Bir Düşünce, onu nasıl bulacağımızı gösteriyor.”

La Repubblica

LUIS SEPÚLVEDA, 4 Ekim 1949’da Şili’de dünyaya geldi. İlk kitabı Crónica de Pedro Nadie ile 1969’da Casa de las Américas Ödülü’nü kazandı. Salvador Allende’nin korumalığını yaparken 1973 Darbesi’yle Augusto Pinochet’nin ülkenin başına gelmesiyle hapse atıldı, sonrasındaysa sürgüne gönderildi. 1977’de Şili’den ayrıldı ve Arjantin’den başlayıp birçok Güney Amerika ülkesinden geçerek Ekvador’a geldi. Burada bir UNESCO projesine katılıp yedi ay boyunca Shuar yerlileri arasında yaşamasıyla ekolojinin önemini kavradı. 1980’den itibaren Avrupa’da yaşadı ve Greenpeace örgütünde gemicilikten yöneticiliğe birçok görev aldı. En önemli eserleri arasında Aşk Romanları Okuyan İhtiyar, Duygusal Bir Katilin Günlüğü, Patagonya Ekspresi, Boğa Güreşçisinin Adı, Martıya Uçmayı Öğreten Kedi ve Dünyanın Sonundaki Dünya bulunmaktadır.

CARLO PETRINI  1949’da Piemonte, Bra’da doğdu. 1977’de çeşitli dergilere gastronomi üzerine yazmaya başladı. 1986’da Roma’da İspanyol Meydanı’nda açılan ilk McDonald’s şubesini protesto etmek için eylem başlattı, sonrasında ise günümüzde sürdürülebilir gıdanın dünyadaki en güçlü ağına evrilecek olan Slow Food Movement’ı (Yavaş Gıda Hareketi) kurdu. “İyi, temiz ve adil gıda” sloganıyla gıda endüstrisinin standardizasyona dayanan üretim-tüketim döngüsüne ve endüstriyel tarıma alternatifler araştırarak üreticinin, çiftçinin, biyolojik çeşitliliğin ve yerel gastronominin korunacağı bir kültür geliştirmeyi hedefleyen ve 1989’da uluslararası boyuta taşınan Slow Food Hareketi’nin Türkiye’de de ağları bulunmaktadır. 2004’te Slow Food çatısı altında, uluslararası toplantılar düzenleyerek gıda üreticilerini bir araya getiren Terra Madre’yi kurdu. Aynı yıl Piemonte ve Emilia-Romagna’da kampüsleri bulunan Gastronomi Bilimleri Üniversitesi’ni kurdu. Petrini’nin Türkçede çıkan metinleri: Terra Madre (2017, Yeni İnsan Yayınevi), Tohum ve Gıdanın Geleceği Üzerine Manifestolar (derleme içinde makale, 2014, Sinek Sekiz Yayınevi), Slow Food Devrimi: Arcigola’dan Terra Madre’ye Yeni Bir Yaşam ve Yemek Kültürü (Gigi Padovani’yle birlikte, 2012, Sinek Sekiz Yayınevi).

edebiyathaber.net (17 Mayıs 2018)