Akıl tutulması yaşıyorum bugünlerde. Sadece ben değilim bunu yaşayan, biliyorum. Benim gibi çok kişi olduğunu da görüyorum. Uzun süredir savaşsız günleri yaşadığımız Anadolu, bir anda kan gölüne döndü. (Yazının yazıldığı günlerde 35 kişinin öldüğü haberini veriyordu bültenler.) Günübirlik politikalar, günü kurtarmaya yetmedi bu defa. Neyse ki çocuklar var ve onların kendine has dünyaları. İçinde yaşadığımız dünya ne kadar kirli olursa olsun, hep tertemiz kalıyor onların dünyası. O tertemiz dünyalarında “Aramızda Beyaz Bir Çizgi”ye de izin vermiyorlar.

Çiğdem Kaplangı’nın “daha güzel bir dünya için” şiarıyla Yapı Kredi Yayınları tarafından yayımlanan kitabı bugünümüze ışık tutan bir kitap.

“Yaprak, Idım kentinde yaşayan bir ailenin kızıdır. Evlerinde sadece komşu Şık kentinin radyosu çektiği için, küçük kız daha konuşmayı öğrenmeden Şıkça şarkılar söylemeye başlar. Bunu kimsenin bilmemesi gerektiğini düşünür ailesi! Çünkü yüzyıl önce kopan “o benim taşım, bu benim dalım” kavgaları yüzünden iki kentte yaşayanlar birbirine dargındır. Üstelik aralarına çekilen beyaz çizgiyle kentler de insanlar da birbirinden ayrılmış. Yaprak küçük bir hanımefendi olduğunda, zeytin ağaçlarının arasında dolaşmaya çıkar bir gün. Şıkça bir şarkı mırıldanarak gezindiği o gün, iki kentin kaderini değiştirecek bir dostluğun da başlayacağı çok güzel bir gün olur.”

Çocuklar devreye girerler de arada dargınlık, küslük, sınırlar kalır mı? Idım ve Şık kentlerinin “Şıkıdım” kenti olduğu süreçte çocukların bir araya gelerek yaptıklarını okuyoruz bu kitapta.

Sınıfsız, savaşsız, sömürüsüz bir dünyayı düşlerimizde yaşatırken çocukların bunları gerçekleştirebileceklerini okumak, görmek mutluluk verici. Sanırım onlara biraz daha fazla güvenmeliyiz. Dün, Gezi’de olduğu gibi bugünümüzde ve geleceğimizde biraz daha fazla rol üstlenmelerine fırsat vermeliyiz, ortam yaratmalıyız.

Bu kitabın özelinde şunu da söylemeliyim ki düşlediğimiz dünyayı çocuk kitaplarında okuyorum. Esaslı muhalefet, arzuladığımız yaşam çocuk kitaplarında görülebiliyor. Hal böyleyken düşünmeden edemiyorum. Acaba bu kitapları çocuklar değil de yetişkinler mi okumalı!

“Aramızda Beyaz Bir Çizgi” enfes bir ilk kitap. Çocuklara değil de savaş çığırtkanlığı yapan büyüklere ders niteliğinde. Bu kitaplar büyüklerin olsun, Dünya çocukların. Daha güzel günler çocuklarla gelecek, başka bir dünyayı çocuklar mümkün kılacak.

 Mehmet Özçataloğlu – edebiyathaber.net (17 Ekim 2014)