1. Metni yakınlarına okutma; yazarlığın başındaysan ya ilişkilerin zarar görür ya yazdıklarınla ilgili “nesnel” bir değerlendirme gelmez. Mümkünse profesyonellerle çalış.

2. Romana beton kalıp gözüyle bakan bir mühendis gibi yaklaşma; bazen çamur yoğuran, bazen mermer yontan bir heykeltıraş gibi yaklaş.

3. Romanı, ayrıntıların çoğunu unutmaya başladığın ana kadar dinlendir. Sonra yeniden ele al.

4. Romanın “kabası” çıktıktan sonra ince işçilik aşamasına geçilir. O aşamada yakın ve karşıt anlamlılar sözlüğünü başucundan eksik etme. (En iyisi: Türkçe’de Yakın ve Karşıt Anlamlılar Sözlüğü – Özcan Yalım)

5. Okuru ters köşe yaparak şaşırt, ama ters köşe sayısı ikiyi geçerse roman sıradanlaşır.

6. Yazarken egemen ahlak kurallarından ve klişelerden sıyrıl.

7. İlk romanını yazarken tutkuyla bağlandığın yazarların olsun, ama zamanı geldiğinde bunlardan kurtulmasını bil; senden önce yazanlardan daha iyi yazamayacağını düşünüyorsan, kendine bir an önce başka bir meslek bul.

8. Bazen insanı tedirgin eden vahşi bir at gibi, bazen de kucakta uyuklayan bir kedi gibi yazabilmelisin.

edebiyathaber.net