Eugene Schoulgin’in “Bir Başka Dünyadan” adlı romanı, Deniz Canefe çevirisiyle Can Yayınları tarafından yayımlandı.
Tanıtım bülteninden
Eugene Schoulgin Türkiye’yi, Türkiye’deki yaşam koşullarını, siyasal, sosyal, ekonomik yapıyı yakından bilen Norveçli bir yazar ve düşünür. Bu bilgi, gözlem ve deneyimlerinden yola çıkarak ülkenin 20. yüzyıldan 21. yüzyıla uzanan panoramasındaki köşe taşlarını çarpıcı bir romanda edebiyat dünyasına armağan ediyor.
Bir Başka Dünyadan’da Schoulgin, Batılı gözüyle o başka dünyaya bakmakla kalmıyor, yer yer Batılı gözlemcileri de ironik bir biçimde eleştiriyor. Dahası, romanda çeşitli ülkelerden gelen yazarların öyküleri okunurken, Batı ülkelerinin neredeyse hepsinde şu ya da bu biçimde benzer durumlar yaşandığı gözler önüne seriliyor.
Kitaptaki, “Bizim için sarsıcı, evet, ürkütücü, korkunç görünen olaylar bu insanların günlük yaşamıydı. Çok yakında sizden ayrılacağız, ama yeni bir bilgi götürüyoruz yanımızda. Yalnız değilsiniz,” sözleri ise evrensel bir duygudaşlığın umut kıvılcımını tutuşturuyor.
Eugene Schoulgin’in Bir Başka Dünya hakkında düşünceleri:
Bu son kitabım Bir Başka Dünyadan da aralarında olmak üzere bütün kitaplarımda üzerinde durduğum konulardan biri beklenmedik durumlar karşısında neler yaşadığımızı anlatabilmek oldu. “Gerçeklik” adını verdiğimiz karmaşada varlığımızı güvende hissetmek için yalınlaştırmaya çalışırız. Doğrudan anlamadığımız ya da bize tanıdık gelmeyen düşüncelere, hayallere, eylemlere uzak dururuz. Alıştığımızdan farklı olana karşı duyulan bu içgüdüsel korku endişe yaratır. Yüzeysel bir korkudan çok önyargılarda, rahatsızlıkta ve öfkede kendini gösteren derin bir sezgi. Kafamızı kuma gömmek ya da aşırılara gitmek isteriz. Ama bakmaya, yüzleşmeye cesaret edersek bu endişe yanında içgörü, merak, bir tür arınma da getirebilir. Bizi yıkabilir ya da daha kendimizden emin, daha akıllı kılabilir.
Bu kitap bir yolculuk, bir keşif yolculuğu, çünkü başkahramanı yaşlı adam kendi yaşam bilgeliğinden eminken kitap ilerledikçe karşılaştığı toplumun onun ayaklarının altındaki zemini sarstığını, kafasını karıştıran bir gerçekliğin içine girdiğini fark eder. İstanbul’a gitme nedeninin aslında başta düşündüğünden farklı olduğu ortaya çıkar, aslında kitapta neredeyse her şey göründüğünden farklı anlamlar kazanırlar. İçinde karşı çıkamadığı duygular uyandıran kadın da onun sandığından başka biridir. Yazarın ilginç bulduğu Türkiye, âşık olduğu kent, etkilendiği, derin bir bağlılık ve hayranlık duyduğu ya da kimilerinden neredeyse nefret ettiği insanlar hakkındaki görüşleri karmaşık yollar izlerler. Türkiye kendinde bir roman ya da daha doğrusu sayısız küçük öyküler denebilecek bir ülke.
Edebiyatta ilkem bir metnin aynı zamanda değişik güç, hız, dil dengeleri barındıran bir kompozisyon olmasıdır. Yazar metnin içinde soluk alabilmeli ve metin asla ders verici olmamalı. En iyisi metnin kendinde bir dünya olması.
EUGENE SCHOULGIN, 1941’de Oslo’da doğdu. Uppsala ve Stockholm’de klasik arkeoloji ve sanat tarihi eğitimi aldı. 1970’te ilk romanı Kaninburene’yi yayımladı. Ertesi yıl dokuz öyküden oluşan Krutthuset yayımlandı. 1984’te Anılarımda Mirella Türkçe de içinde olmak üzere pek çok dile çevrildi. Floransa ve Pisa’da geçen bu roman yazara edebiyat ödülü kazandırdı. Kitapta ele alınan küçük oğlanın gelişimini anlatan Federico Federico ve Gerçek Anlar bir üçlü oluşturur. 2006’da Şeftalili Kız adındaki öykü derlemesi yayımlandı. Schoulgin yaşamının büyük bir bölümünü Norveç dışında geçirdi, özellikle Güney Avrupa, Doğu Avrupa, Türkiye, İran, Afganistan ve Pakistan’a çok sayıda yolculuk yapıp bu ülkelerde uzun süreler kaldı. Uzun bir dönem PEN için çalıştı ve 2004’ten bu yana PEN International yöneticileri arasında. PEN çalışmaları sırasında tutuklu yazarlarla görüşmek için sıklıkla İstanbul ve Ankara’ya yolculuklar yaptı, İstanbul’da sekiz yıl yaşadı, ayrıca Peru, Meksika, Güney Kore gibi ülkelere gitti. Kitapları İsveççe, Türkçe, Almanca, Rusça, Arnavutça ve Slovak diline çevrildi.
edebiyathaber.net (3 Ağustos 2017)