Hazırlayan: Mehmet Özçataloğlu
- Neden çocuklar için yazıyorsunuz?
Yetişkinlerin sevmediği, okumaktan ya da dinlemekten sıkılacakları bir hikâyeyi çocukların da okumayacağını, dinlemeyeceğini düşünüyorum. Bu yüzden de yalnızca çocuklar için değil de herkes için yazdığımı ama çocukların anlayabileceği bir dille yazdığımı söyleyebilirim. Diğer yandan içimde hikâye oburu bir çocuk var, onun duymak, okumak istediği hikâyeyi anlatan bir de yetişkin tarafım var. Yazarken ikisi baş başa verip güzelce eğleniyorlar. Yazdığım metinlerde lafı uzatmaya, sonunda bir ders vermeye, bir şey öğretmeye, kibar olmaya çalışmıyorum. Farklı yaşamlar, ilginç yerler, değişik sorularla onların hayal güçlerini gıdıklayıp hayata cesurca kafa tutabilecekleri hikâyeler anlatmak istiyorum.
- Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?
Okumayı söktüğüm ilk zamanlarda Ayşegül kitapları vardı elimde, çizimlerine bayılırdım. Ama bilinçli olarak arayıp satın aldığım ilk kitap Denizler Altında Yirmi Bin Fersah, Jules Verne. Bu romanı nasıl keşfettiğimi anımsamıyorum ama okurken Nautilus’un içindeymiş gibi hissettiğimi ve o denizaltıdan hiç çıkmak istemediğimi çok iyi anımsıyorum. Bilmediğim yerlere gitmek, keşfetmek, merak etmek, hayret etmek o günden bugüne yavaş yavaş hayatımı şekillendiren bir felsefe oldu. Adını anmadan geçmek istemediğim bir diğer kitap da Abbas Sayar’ın Yılkı Atı. İlkokul öğretmenimiz bir sınıf kitaplığı kurmuştu. Kitaplıkta sınıftaki öğrenci sayısı kadar kitabımız vardı ve kitaplar elden ele dolaşırdı. İşte bu kitaplıktan okuduğum ilk kitaptır Yılkı Atı; kitap, içindeki gerçeklikle beni çok etkilemiştir.
- Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?
“Keşke ben yazsaydım” dediğim kitabın adını veremem. Umuyorum o müthiş kitabı bir gün gerçekten ben yazarım. Masallara, gerçeküstü hikâyelere bayılıyorum. Büyülü dilleri ve ustalıklarına hayran olduğum Italo Calvino, José Saramago, Ursula K. LeGuin’in çocuk kitaplarını okumaktan zevk alıyorum.
- Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?
Son okuduğum iki kitaptan bahsetmek isterim. Kiraz Ağacı ile Aramızdaki Mesafe, bence yalnızca çocuklar için değil hepimiz için yazılmış kitaplardan biri. Çok yakın bir zamanda görme yetisini kaybedeceğini öğrenen Mafalda’nın hikâyesi, hayata karşı cesur olmak konusunda ilham veriyor. Elimizdeki değerlere şükretmek kadar kayıplarımızla yaşamayı öğrenmek, birbirimize destek olmak da yaşamın bir parçası. Diğer kitap ise Bitmeyen Mitoloji. Çocukların evrenin gizemi üzerine düşünebilmeleri, dünyayı anlayabilmeleri, merak edebilmeleri için mitoloji çok önemli bir kaynak sunuyor bize. Hafize Çınar Güner de mitolojik hikâyelerden seçtiklerini Bilge Kaplumbağa Baklanbaus’un dilinden çok keyifli bir biçimde aktarıyor.
edebiyathaber.net (16 Ekim 2019)