Deneyimlerim ve dünya görüşüme göre aslında hata diye bir şey yok. Hata diye gördüğümüz ve yargıladığımız şeyler, bizim olana yüklediğimiz anlamdan öte bir şey değil. Şimdi ya da geçmişte olup biten herhangi bir şeyi hata olarak gördüğünüzde şimdinin ve geçmişin varlığını reddediyorsunuz. Evrenin bize gösterdiği gerçeklik yerine kusursuzluk arayan benliğiniz tarafından yazılan senaryonun daha iyi olabileceğine inanıyorsunuz. Bunu hem kendinizden hem de dünyadan talep ediyorsunuz. Olanı beğenmiyor, reddediyorsunuz. Dünya görüşünüzün daha iyi olduğunu savunuyorsunuz. Evrene kafa tutuyor, sizin her şeyi daha iyi bildiğinizi söylüyorsunuz.  Olanların olması gerekmediğine, olmayanların ise olması gerektiğine inanıyorsunuz. 

Bu tür düşünceler, olup biteni doğru-yanlış, siyah-beyaz, iyi-kötü diye ikilikler, genelleyici karşıtlıklar biçiminde ayıran, kendi bildiğinden başka olasılıkların olabileceğine ve ikiliklerin ara bölgelerindeki ayrıntılara açık olmayan yargılayıcı zihinlerin ürünüdür.  Genelde bu tarz düşünen insanlar için iki dünya vardır: gerçekte olanlar ya da olması gerekenler. Olan olmuştur, yaşanmış ve bitmiştir.  Geçmiş hata bulma yeri değil, ders çıkarma yeridir. Pişmanlık ve suçluluk çekmek yerine geçmişi bir rehber ve öğretmen olarak kullanabiliriz. Evren, daha iyi versiyonlarını daha iyi zamanlar için saklamaz. Derin uykudan uyanmamız için bir tür çalar saat işlevi görür.  Gerçekliğin her anı, ne olması gerektiğine dair beklentilerimize uysa da uymasa da bu özel anda gerçekleşme olasılığı en yüksek olan versiyonudur. Herhangi bir zamanda, her zaman en iyisidir. 

Var olan her şey gibi siz de olduğunuz halinizle mükemmelsiniz. Zihnin bunu anlaması, kabul etmesi kolay olmaz ve hatta imkânsızdır. Bu anlaşılacak bir şey değildir ancak deneyimlenebilir. Sıradan mükemmellik, olması gerektiğini düşündüğümüz ile olan arasındaki eşleşmedir. Olanla mükemmellik arasında mesafe olmaması durumudur. Kusursuzluk isteyen zihin araya girmez. Bunu görmek için beklentilerimizi, gerçeklikle ilişkili kurgularımızı olanın gerçekliğine uyacak şekilde yeniden ayarlamaya çalışabiliriz. Mükemmeliyetçiliğimizin hedeflerini genişletebilir, onları güncelleyebiliriz. Olması gereken için çaba göstermeye ek olarak, olağan mükemmelliği fark etmeyi hedefleyebilir ya da kabullenmek için farkındalıklar geliştirebiliriz. 

Özgürlük, hata dediğimiz şeylerin hata olmadığı bilincine ulaştığımızda deneyimlenebilir ancak.  

edebiyathaber.net (21 Nisan 2022)