Hagop Baronyan’ın “Adabımuaşeretin Zararları” adlı kitabı, Ararat Şekeryan – Nıvart Taşçı çevirisiyle Can Yayınları tarafından yayımlandı.

Tanıtım bülteninden

“Güzel bir ismi kendisine siper edinmiş bir zorba var. İrademizin bize sunduğu, yasalarınsa herhangi bir şekilde engel koymadığı o ayrıcalıklı durumlarda bile bizi esir alan bir zorba… Bu zorba, tabiata da karşı çıkar ve onun insanoğlunu özgürce şekillendirmesine izin vermez. Bu zorba adabımuaşeretten başkası değildir. Bu zorbaya kafa tutanlarsa haksız biçimde terbiyesiz yaftası yerler.”

Adabımuaşeret nedir? Adabımuaşeret kuralları ihtiyaç mıdır yoksa hepimizin günlük  hayatında türlü engeller yaratan, karşı duramadığımız  ve asla sorgulayamadığımız büyük bir engel mi?

Hagop Baronyan, hiciv yüklü keskin kalemini, derin gözlemciliğinin alaycılığıyla birleştiriyor. İstanbul’da, 19. yüzyıl sonu Ermeni toplumunun sosyal hayatı, neredeyse tüm katmanları ve dokularıyla kendi “doğal” dekorları içinde görünüyor.

Adabımuaşeret kuralları Baronyan’ın ince mizahı barındıran kaleminde  yeniden şekilleniyor ve bir yandan okuru gülümsetirken, bir yandan da üzerinde fazla düşünmediğimiz toplumsal kural ve adetler hakkında zihin açıcı bir sorgulama başlatıyor.

Adabımuaşeretin Zararları, gündelik hayatımızda uymamız gereken  görgü ve yordama dair keyifli bir okuma vaat ediyor.

HAGOP BARONYAN

1842’de Edirne’de doğdu. İlk ve ortaöğrenimini Ermeni okullarında tamamladı. 1864’te İstanbul’a yerleşti. Mütevazı yaşamında kalemi ve sanatıyla toplumsal sorunlara ve edebiyat hayatına hükmetti. Tüm eserleri, derin toplumsal sorunlar etrafında mizahi dille yazılmış, her düzeydeki okura, hayata dair gerçek resimlerdir. Keskin

gözlemleri ve ince mizahıyla istisnasız, toplumun her kesimini eleştirir. Gerçek kimlikler ve mütevazı örneklerle Ermeni toplum hayatının derinliklerini ortaya çıkarmıştır. 1865’te Arevelyan Adamnapuj (Şark Dişçisi) isimli ilk tiyatro denemesiyle tanınmıştır. Poğ Aravodyan (Sabah Borusu), Yeprad (Fırat) ve Meğu (Arı) mecmualarında başyazarlık yapmıştır. Ermenice ve Osmanlıca yayımlanan Tadron (Tiyatro), daha sonra Luys (Işık), Dzidzağ (Tebessüm), Khigar (Bilgiç) dergilerini yayımlamıştır.

Önemli eserleri: Azkayin Çoçer (Milli Ağalar), Mezdsabadiv Muratsganner

(Haşmetlû Dilenciler), Bağdasar Ağpar, Kağakavarutyan Vnasnerı (Adabımuaşeretin

Zararları), Adamnapuyjn Arevelyan (Şark Dişçisi).

Hagop Baronyan 1891’de İstanbul’da tüberkülozdan öldü.

edebiyathaber.net (23 Mayıs 2016)