Josan Hatero’nun yazdığı Hassas Ten, Özgür Esen’in çevirisiyle Can Yayınları’nca yayımlandı.

Yüzyıllardır aşk üzerine yazılanları okuyoruz ve okuyoruz… Belli ki her tür yaratım alanını besleyen en büyük kaynaklardan biri! Fakat âşıkları kategorize etmek her yazarın cesaret edebildiği türden bir girişim değildi. İşte bu yüzden Hassas Ten, Hatero’nun okura mektubuyla başlıyor. Girişimin sebebini anlatan samimi, güzel bir mektup:

“Bir yazarın kendi eserini açıklamasından daha sıkıcı ve daha saçma bir şey olamaz. Bu yüzden, istersen bu bölümü atlayıp bir sonraki bölüme geçebilirsin. Ama bu bölümü merak ediyorsan ve okuyacak enerjiyi kendinde buluyorsan, elinde tutmakta olduğun bu kitabın üç eserin buluşmasından doğduğunu anlatmama izin ver: Birincisi Italo Calvino’nun Görünmez Kentler adlı kitabı, ikincisi Jorge Luis Borges’in Düşsel Varlıklar Kitabı, üçüncüsü de Edgar Lee Masters’ın Spoon River Antolojisi. Bu eserlerin bana verdiği esinle kendi kendime şöyle sordum: Dünyada kaç çeşit âşık vardır acaba? Özellikleri nelerdir? Bildiğim kadarıyla şimdiye kadar hiç kimse bunu tanımlayacak bir şey yazmamış. Ben de elimden geldiği kadar bu boşluğu doldurmaya karar verdim. Tekdüzeliği kırmak ve kitaba belli bir tempo kazandırmak amacıyla metinde zaman zaman, sevgilisi veya eşi olmayan bazı gerçek kişilerin tanıklıklarına yer verdim. Bu kişilerle yapılan röportajları, hiçbir ekleme yapmadan, birinci kişinin ağzından aktardım.

Umarım, benim bu kitabı yazarken aldığım keyfi sen de okurken alırsın.”

Katalan yazar Josan Hatero’nun titizlikle hazırladığı âşıklar kataloğunda kimler yok ki: külkedileri, romantikler, kâşifler, turistler, miyoplar, holiganlar, cambazlar, dalgıçlar, geçerken görülenler, dokunuş yoksunları… Hepsi “arzu” denen şu gizemli ortak paydada buluşmuş, onu kendi karakterlerince tanımlayıp yaşıyor.

Okuyucuyu birbirinden farklı âşık türlerini keşfetmeye çağırıyor Hatero. Kimi âşıkların birinci ağızdan deneyimleri, Borges ve Calvino izleri taşıyan bu kılavuzu, mahrem ve tutkulu benzersiz bir yolculuğa dönüştürüyor.

edebiyathaber.net (9 Şubat 2013)