1.Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Çocuklar için yazarken insan isteyerek veya istemeyerek kendi çocukluğuyla bağ kurar. Ben isteyerek bağ kuran taraftayım. Bu bağı kurduğumda çocukları koyduğumuz yerin ezberlerle, tabularla; dayatmacı, sıkıcı ve hataya yer vermeyen edimlerle donatıldığını görüyorum. Tüm bunların karşısında duran hikâyeleri çocuklara anlatmayı seviyorum. Kalıplara kendilerini tam kaptırmadan, gerçeklikten kopmadan bu gerçekliği irdeleyebilecekleri bir an yaratmak istiyorum. İçinde yaşadığımız topluma bakılırsa, ezbere bilgilerle dolu zihinlerin, sorgulayan zihinler karşısında sayıca ezici üstünlüğü olduğu su götürmez bir gerçek ve çoğu yetişkinin bunu fark etmesi için artık çok geç.

2.Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

Başlarda bazı resimli kitaplar okumuştum, bildiğimiz klasik Ayşegül serileri gibi kitaplardı bunlar ve pek ilgimi çekmemişlerdi. İlk iz bırakan kitap Gülten Dayıoğlu’nun Ölümsüz Ece adlı kitabıydı. Bir kitaptaki gizemin insanı bu denli içine çekebileceğini ilk kez o zaman görmüştüm. Karakterin amacına ulaşıp ulaşamayacağını ölesiye merak ettiğimi hatırlıyorum. Bu merak da okuma isteğimi arttırmıştı.

3.Bu kitabı keşke ben yazsaydım dediğiniz bir kitap oldu mu?

Kendi kendime kalemi elime ilk aldığımda bir şiir yazmıştım. Şimdi ne zaman şiir okusam hep bir şiir kitabı yazmış olmayı dilerim. En son Bahar Ulukan’ın yakın zamanda çıkan “Evimizde” adlı kitabını okuduğumda kurdum bu cümleyi. Çocukları şiirle tanıştırmak için çok güzel bir kitap olmuş. Keşke ben yazsaydım.

4.Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?

En son Burcu Ünsal’ın “Biri Şu Sayıları Toplasın” adlı kitabını okudum. Yazarın okuduğum ilk kitabıdır. Tam da sevdiğim tarzda mizah dolu olması sebebiyle kendime yakın hissettim. Okurken gülümseten kitapların ayrı bir yeri vardır bende.

edebiyathaber.net (5 Nisan 2023)