En son okuduğunuz kitabın adı nedir? İzlenimlerinizi öğrenebilir miyiz?

En son, sevgili Hüseyin Can Erkin’in yetkin çevirisiyle Yoko Towada’nın ‘Tokyo’nun Son Çocukları’ isimli eserini okudum. Japon Edebiyatı’na oldum olası düşkünümdür. Natsume Soseki romanları ve onun öncesindeki mitoslarla bezeli anlatılarla vakit geçirmeyi severim. İkinci Dünya Savaşı sonrasında serpilen Mişima’nın geleneksel anlatıya dayalı modern eserleri ile çağdaşı olan diğer Japon yazarları mukayese ettiğimde zihnimde iki damar belirir. Biri Mişima, Kavabata türü bir model diğeri ise Tanizaki, Murakami çemberi. Son tahlilde Yoko Towada’yı bu iki gruptan ayrışan bir yerde görüyorum. Belki yazarın Alman- Japon melezi, ikinci nesil postmodern kodları metinlerine zerk etmesi  bana böyle hissettirdi. Towada’yı, İshiguro’ya benzeten eleştirmenlere ise katılmıyorum. Tokyo’nun Son Çocukları, Japon kültürünün yapı bozumuna uğratılması açısından ilginç bir eser olmuş. Beğendim.

Son okuduğunuz kitapta, en beğendiğiniz cümle ya da alıntı nedir?

‘’Çocuklara sevmediği şeyleri zorla yedirirsen neyin hoşuna gittiğini anlamayan hissiz, hevessiz insanlar haline gelirler.’’

Yeni bir kitaba başlamadan önce arkadaşınızdan mı tavsiye alırsınız, kitap eklerinden mi yararlanırsınız yoksa tamamen sezgilerinizle mi hareket edersiniz?

New York Times, Paris Rewiev, Goodreads, Amazon, Notos, Edebiyathaber başta olmak üzere çeşitli bültenleri takip ederim. Orada dikkatimi çeken kitaplar önceliğim olur. Elbette görüşüne çok güvendiğim dostların tavsiyeleri ve sezgilerim de etkili olur.

Keşke bu kitabı ben yazsaydım dediğiniz bir kitap var mı?

Karamazov Kardeşler.

Yazdıklarınızı ilk olarak ne zaman gün ışığına çıkardınız ve ilk kimlere okuttunuz?

Lise yılları sanırım. İlk olarak edebiyat öğretmenime okutmuştum.

Belirli yazma alışkanlıklarınız var mı? Gürültülü bir yerde mi yoksa sessiz bir ortamda mı yazmaktan hoşlanırsınız?

Kurmaca denklemlerimi hesaplamayı, edebiyatın matematiğiyle ilgilenmeyi severim. Genellikle ilk taslakları seyahat ederken cisimlendiririm. Sessiz ortam her zaman daha iyidir ve fakat dip sesler işbu sessizliğe çeşni katınca bundan hoşlanırım. Sözgelimi, uzak sokak sesi…

edebiyathaber.net (18 Eylül 2020)