Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık’tan (KDY) çıkan, Ruhşen Doğan Nar’ın ikinci öykü kitabı “Bir Gün Mutlaka Delireceğim” bu yılın mayıs ayında okurlarıyla buluştu.
Kitabın kapağında yer alan otoportre, meşhur Çığlık tablosunun da yaratıcısı olan ressam Edward Munch’a ait. Öykülerin içeriğiyle kapakta kullanılan resmin uyumu gerçekten dikkat çekici. Bu uyumdan ötürü, kapak tasarımını yapan Erhan Karaman’ı tebrik etmek gerek.
80 sayfadan oluşan Bir Gün Mutlaka Delireceğim on altı kısa öykü içeriyor. Bu kitabın, yazarın ilk öykü kitabı olan “İçimdeki Robot”un bir nevi kardeşi olduğu rahatlıkla söylenebilir. Yazar bir önceki kitabı İçimdeki Robot’ta günümüzden çok da uzakta olmayan bir geleceği bilimkurgu öykülerinde eleştirel ve mizahi bir yolla ele alırken, Bir Gün Mutlaka Delireceğim’de günümüz olaylarını tüm gerçekliğiyle kaleme alıyor, hayatın gerçekliğini cesaretle gözler önüne seriyor.
Toplumdaki adaletsizliği, sistemin yanlış işleyişini, halkın düşünce ve davranış pratiklerini kısa kısa ama derinden işliyor. Ruhşen Doğan Nar’ın bu öykü kitabında da en büyük avantajı kurduğu öykü dilinde yatıyor: Akıcı, sade ve anlaşılır bir dille öykülerini dile getiriyor.
Çevresinde olan bitenlere, yurdun dört bir köşesinde gerçekleşen hadiselere tepkisiz kalmayan yazar, öyküleriyle birçok insanın hayatını, duygularını, özlemlerini, hayal kırıklıklarını edebiyat okuruna aktarmayı başarıyor. Sokaktaki insanın kolay kolay dile getiremediklerini Nar, edebiyat aracılığıyla öykülerde seslendiriyor.
Ayrıca kitaptaki öykülerde takdir edilmesi gereken başka bir noktaya daha değinmek istiyorum: Birkaç sayfalık, her bir kısa öyküyü okuduktan sonra bir süre beklemek ve özümsemek gerekiyor. Çünkü sayfalar arasında birçok ağlanacak halimize gülüyoruz durumuyla karşılaşıyoruz. Hem gülüp hem de ağladığımız trajikomik olaylara şahit oluyoruz.
Son olarak, yazarlık kariyerini sağlam temellerle kuran Ruhşen Doğan Nar’ın dolu dolu, kara mizahla örülü öykü kitabı Bir Gün Mutlaka Delireceğim’i her türden okura öneriyorum.
Ahmet Boyraz – edebiyathaber.net (21 Ekim 2020)
