Ricardo Piglia’nın Son Okur adlı kitabı, Pınar Savaş çevirisiyle Delidolu Yayınları tarafından yayımlandı.

Tanıtım bülteninden

Delidolu kurmaca dışı koleksiyonunun “OKUMAK” başlıklı alt temasının ilk kitabı Ricardo Piglia’nın zihin açıcı kitabı Son Okur oldu. Kitap, “pasif okur” algısını yerle bir ederek, okuru bir “eylem insanı” olarak yeniden kurguluyor.

Son Okur, edebiyatın en önemli varlık koşulu sayılan okuru, Kafka’dan Joyce’a, Borges’ten Che Guevara’ya uzanan geniş bir yelpazede, adım adım sorguluyor. Farklı okur tipleri üzerinde durduğu bu kitabında Piglia, “pasif okur” algısını yerle bir ederek, okuru bir “eylem insanı” olarak yeniden kurguluyor.

Ricardo Piglia, “Her şeyin yazılmış olduğu, kitaba doymuş bir evrende bir kitap ancak yeniden ve farklı şekilde okunabilir” görüşünü savunarak kitabında ezeli ve ebedi son okur imgesine odaklanıyor. Peki, kimdir bu son okur? Kör olana kadar okumayı bırakmayan Borges mi, tek isteği aralıksız okumak ve yazmak olan Kafka mı, çatışmaya beş kala ağaca çıkıp kitap okuyan Che Guevara mı? Yazar sevgililerinin metinlerinin son okuru olan ve büyük bir sadakatle yeniden yazan müstensih-kadınlar mı? Yoksa henüz belirsiz bir tekno-geleceğin şafağında, geçmişten tamamen kopmadan önünü görmeye çalışan biz “sıradan” okurlar mı?

Yazar Hakkında

Arjantinli yazar ve eleştirmen Ricardo Piglia, 1941’de Buenos Aires’te doğdu. Roman ve öykülerinin yanı sıra, eleştirmen kimliğiyle Jorge Luis Borges, Roberto Arlt, Julio Cortázar, Manuel Puig gibi yazarların yapıtları üzerine yazdı. Harvard ve Princeton Üniversitesi’nde dersler verdi. Kitapları birçok dile çevrildi. Artificial Respiration (1980), The Absent City (1992), Burnt Money (1997), Criticism and Fiction (1986), Brief Forms (1999) ve Son Okur (2005) kaleme aldığı kitaplar arasındadır.

edebiyathaber.net (20 Nisan 2018)