Bizimkiler köyde halı dokurken, bizimkilere hiç benzemeyen birtakım adamlar gelip bizimkilere, köyde halı dokumayı bırakıp şehre gelmelerini, şehirde halıların baş döndürücü bir hızla dokunduğunu, bu halıların dokunduğu fabrikalarda çalışarak hem halı dokumaya devam edip hem de daha çok para kazanabileceklerini söylemişler. Bizimkiler de düşünmüş taşınmış, bunun çok parlak bir fikir olduğuna hükmetmişler. Şimdi böyle ağlıyor bazen ailenin büyükleri, yeri yurdu terk etmeseydik, ata toprağını bırakmasaydık öyle cascavlak, ekip biçip üç otuz paraya tamah ederek halılarımızı bildiğimiz gibi aslanlı-kaplanlı, üçgenli-beşgenli dokumaya devam etseydik diye. Babamın babaannesi var hele, kaç yaşında olduğunu Allah’ın bile bilmediği, o diyor ki evin önündeki boşluğa bakıp bazen, çamur deryasında çırpınan torun torbayı seyrederken merhametle, elleriyle ovuşturup yaşlı yorgun dizlerini, diyor ki babama: “Ömerim, gışı goyduk da geldiydik buraya boynu bükük, çayırı çimeni gupguru, dilberim geyikliyi tezgâhında yarımcaaz. O bahar hiç gelmecek mi ki, gınalı guzum?” 

edebiyathaber.net (1 Şubat 2023)