Vahşi doğunun en hızlı çakmak çeken garsonu, zebellah gibi bir Jack Daniels şişesini masaya atıp gitti. Üstüne, halamın damadı Celal, tam da şüphelendiğim gibi “Bana müsade,” deyip zengin kalkışı yaptı. Deve Celal’in arkasından bakarken, yanımdaki konsomatris hanımefendiye dönüp, “Sizce de,” dedim, “en güzel zengin kalkışını yoksullar yapmıyor mu?” Gümrah bir kahkaha atıp yanağımı okşadı, “Sen,” dedi, “ne tatlı, ne kafalı çocuksun böyle.”

Sonra sessizlik oldu, tekrar döndü bana, “Şeker oğlan, sen buradan çıkabilecek misin bu gece? Paran var mı?” dedi. “Yok,” dedim, “çıkamayacak gibiyim.” “O zaman,” dedi, “viskinin dibini gör, hem yanına kâr kalsın, hem de dayağın tesirini azaltır.”

Bu faydalı bir tavsiyeydi, işe de yaradı. Bundan bir saat sonra, beni un çuvalı gibi karga tulumba o duvar dibine bırakan fedainin tavsiyesine ise hâlâ tam anlam verebilmiş değilim: “Oğlum bak, kulağına küpe olsun: Pavyona, eyleme, bir de ciğer yemeye giderken arkadaşını iyi seçeceksin. Yoksa sonun böyle olur.”

edebiyathaber.net (30 Kasım 2022)