Monograf dergisinin 12. sayısı yayımlandı.

Bu sayının odak konusu “Umut”. Dipnot bölümünde ise Emine Sevgi Özdamar var.

Sunuş yazısından:

“Her yeni günde, onlar hep yeniden, tüm zayıflıkları ve bedensel ve ruhsal kirlilikleriyle insanlardır. Birinin hava basınçlı matkabıyla mı yoksa yazı makinesinin başında mı umutsuzluğa düştüğü fark etmez.”
(Thomas Bernhard, Mahzen)

Monograf ’ın 12. sayısının odak konusu “Umut”. Odak’ta ilk olarak Ahmet Ferhat Özkan “Ahmet Mithat ve Burjuva Umutlar” makalesiyle, Türkçe romanda umudun görünüşlerine ve farklı tanımlarına kısaca değindikten sonra Ahmet Mithat’ın okurlarına empoze etmeye çalıştığı umudun niteliklerini sorguluyor, sermaye edinmeye odaklanan ve bir burjuvaya özgü umutlar besleyen ideal tiplerinin hareketlerini yönlendiren duyguya odaklanıyor. “‘Günü Gelecek be Olcay’: Yenişehir’de Bir Öğle Vakti’nde Değişim Umudu” başlıklı makalesinde Egem Atik, Sevgi Soysal’ın Yenişehir’de Bir Öğle Vakti romanındaki özne ve iktidar ilişkisini dört karaktere odaklanarak inceliyor; Soysal’ın tüm romanlarında ön plana çıkan değişim umudunu, Olcay ve Doğan’ın iktidar tarafından kendilerine dayatılan öznelik sınırlarını değiştirme çabası üzerinden ele alıp iktidarın baskıcılığına karşı bir direniş arayışı çerçevesinde değerlendiriyor. Süreyya Elif Aksoy “Nezihe Meriç’in Öykülerinde Mutluluğa ve Umuda Açılan Yollar: İlişkiler, Gündelik İşler, Bedensel Sağlık” makalesinde, Nezihe Meriç’in ilk kitabı Bozbulanık’ta yer alan öyküleri, mutluluk ve umut kavramları ekseninde bir yakın okumaya tabi tutarak, öykü kişilerinin ilişkiler, gündelik uğraşlar ve bedensel sağlık altında toplanan mutluluk kaynaklarını ele alıyor. “Tezer Özlü Yazınında Kadınlık Durumu ve Öznenin Varoluş Umudu” makalesinde Hazel Melek Akdik, Tezer Özlü’nün Çocukluğun Soğuk Geceleri ve Yaşamın Ucuna Yolculuk anlatılarındaki umutlu varoluşu ve kadın öznenin inşasında umut kavramının işlevini inceliyor; Tezer Özlü’de tasarı ve eyleme kaynaklık eden umudun, öznenin tahakküm ilişkilerini sorgulama ve sınırları aşma istencini yansıttığını gösteriyor. Yeşim Vesper “Hayata Tutunma Sanatı Olarak Thomas Bernhard’ın Eski Ustalar’ı” makalesinde, mükemmellik sorunsalı çerçevesinde Eski Ustalar’ı inceleyerek Bernhard’ın evreninde mükemmelliğin neden ölüm-kalım eşiğinden okunması gereken ve tahammül edilemez bir şey olduğu sorusunu soruyor; mükemmele ulaşmanın imkânsızlığı ve parçalılıktan beslense de Bernhard’ın yazınının bütüne yaratıcılık yoluyla ulaşabilme umudunu hep barındırdığı sonucuna varıyor.

“Beckett Anlatılarında Ölüm Umudu” başlıklı makalesinde Özgür Taburoğlu, Samuel Beckett’in anlatı kişilerinin ölümle belirsiz bir ilişkileri olduğunu, ölemedikleri için kendilerini oyalar gibi bazı basit eylemlerde bulunduklarını söylüyor; ölümü beklerken, umut ederken onların ölmesine imkân vermeyen bir irade ve ifade parçasının her zaman varlığını duyurduğunu belirtiyor. Odak’ta bir de çeviri yer alıyor. Jean Grondin’in “Gadamer’in Umudu (Gadamer’s
Hope)” başlıklı yazısını Servet Gündoğdu Türkçeye çevirdi.

http://www.monografjournal.com/

edebiyathaber.net (9 Eylül 2019)