1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Bundan sekiz yıl önce, kızım bir yaşına gelindiğinde, ona çocuk kitapları okumaya başladım. Kendi çocukluğumda o kadar güzel kitaplarla karşılaştığımı sanmıyorum. Resimli kitaplar beni bambaşka bir dünyaya götürdü. Metinleri ayrı, resimleri ayrı büyülüyordu. En az kızım kadar heyecan duyuyordum çocuk kitaplarını okurken ve birlikte sayamayacağım kadar çok kitap okuduk. O sıralar çeşitli dergilerde yazılarım yayımlanıyordu; öyküler, denemeler…

Ve ben kendimi bir gün, birden etrafımdaki her şeyin aslında bana bir çocuk hikâyesi anlattığını fark ettim. Sonrası kolay kısmı zaten. Oturdum ve gördüklerimin bendeki tezahürünü yazmaya başladım… 

Tabii anlattıklarım çocuk kitabı yazmaya beni iten sebepler. Asıl nedenim ise, çocuklara borçlu olduğumu düşünmem. Onlar benim hayatımı her zaman güzelleştirdi, bazen çocuğum olarak, bazen arkadaşım olarak, bazen hiç tanımadığım parkta karşılaştığım biri olarak.

Ben de onların hayatını güzelleştirmek istiyorum. Çünkü bir zamanlar kitaplar beni kurtarmıştı, hayatımı güzelleştirmişti.

2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

Okuduğum ilk çocuk kitabı değildi belki ama hâlâ unutamadığım kitap, Gülten Dayıoğlu’nun Dört Kardeştiler kitabıdır. Çok ağladığımı hatırlıyorum, Döndü’yü hatırlıyorum, anneannesinin yorgan iğnesiyle kulağını deldiğini hatırlıyorum, kardeşlerin ayrıldığını hatırlıyorum…

Ben acının da hüznün de çocuk kitaplarında olması gerektiğine inanıyorum tabii belli ölçüde ve doğru şekilde. Çocukları kitaplarla hayata hazırlıyoruz aslında ve sanırım bu kitap da beni hayata hazırlayan kitaplardan olmuştu. Ben güçlü bir çocuktum ve hep itilen, ezilen çocuklarla arkadaş olurdum. Onları o zamanlarda bile korumak isterdim. Bence bana bu duyguyu veren okuduğum kitaplardı. Beni önyargısız bir birey yapmışlardı. 

3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?

Mülksüzler’i ben yazmış olmak isterdim ama tabii konumuz çocuk edebiyatı olduğu için cevabım şüphesiz ki George Saunders’ın yazdığı Frip’in Aşırı Israrcı Pırtlakları.

Mizahın, karanlığın ve çocuk edebiyatının buluştuğu yegane kitaplardan biri.

Bir de Shaun Tan’ın Kızıl Ağaç’ını söylemezsem olmaz!

4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtir misiniz?

Frederic Maupome’un yazdığı Duvar kitabı. Beni gerçekten çok etkiledi. Neden duvarlar öreriz, görünür veya görünmez duvarlar? Sonra ne yaparız o duvarlarla? Kimlerle aramıza girer? Neleri görmez oluruz?

Sanırım en başta demek istediğim de buydu. Çocuklarımızın önyargısız bireyler olabilmeleri için onların güzel kitaplarla tanışmaları şart. Hayatlarında hiç duvar örmesinler diye, var olan duvarları yıkabilsinler diye… 

edebiyathaber.net (24 Şubat 2021)