Hazırlayan: Mehmet Özçataloğlu
- Neden çocuklar için yazıyorsunuz?
Yazmaya başlarken, “çocuk ve gençlik edebiyatı” bilinçli bir tercih değildi benim için. İlk romanım Göğü Yere İndirelim yayımlandıktan sonra bizzat çocuklardan aldığım eleştirilerle ve çocuklarla yüz yüze etkinlikler gerçekleştirmemle bu işe daha ciddi eğilmem gerektiğini anladım. En başta, yaptığım işin bir sorumluluk olduğunu fark ettim. Yazdığım her kelimeye, her cümleye özen göstermeye başladım. Çocuklara ve gençlere bir hikâye anlatma fikri cezbetti beni.
- Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?
Okuduğum ilk çocuk kitabını maalesef hatırlamıyorum. Fakat beni etkileyen ilk kitabın Robinson Crusoe olduğunu hatırlıyorum. İlkokul üçüncü sınıftaydım sanırım ve tabii ki özet metindi okuduğum. Hayal kurmanın keyfini keşfetmiştim bu kitapla. Bu hayallerin devamında, ilkokul dördüncü sınıfta uzun soluklu ilk hikâyemi yazmıştım.
- Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?
Açıkçası kendim olabilmenin hesabını yapıyorum ben. “Bu kitabı keşke ben yazsaydım,” düşüncesi “keşke şu yazar gibi olabilsem,” düşüncesiyle paralel duruyor. Genelde; yazamayacağımı düşündüğüm cümleleri, oluşturamayacağım kurguları, ilginç fikirleri, başarılı karakterleri, yerini hiç yadırgamayan farklı kelimeleri beğeniyorum. “Bunu ben yazamazdım,” dediğim eserleri, “Bu benden çıkmazdı,” dediğim kurguları, cümleleri, kelimeleri beğeniyorum ben. Benim yazdıklarım da dahil olmak üzere her kitabın kusurlarının olduğunu düşünüyorum.
- Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?
Farhad Hassanzadeh’nin “Bul Beni Ziba” isimli kitabını okudum en son. Andersen Ödülü’ne aday gösterilmiş bir yazar Hassanzadeh. Merakla okudum. İran edebiyatını, İran sinemasını çok seviyorum. “Bul Beni Ziba” da o coğrafyanın tadını verdi bana.
edebiyathaber.net (9 Ekim 2019)
