- Neden çocuklar için yazıyorsunuz?
Çocuk gibi düşünebilme/görebilme becerimin, yetişkin gibi düşünebilme/görebilme becerimden daha baskın olduğunu düşünüyorum. Doğada karşılaştığım bir böcek ya da çiçeğe bakarak saatlerimi geçirebilir, onu ilk kez görüyormuş gibi şaşkınlığa uğrayabilirim. Doğadaki sanat beni benden alıyor. Bu sanatı; çocukların hayata baktığı pencereden bakıp görebiliyor, gördüklerime şaşırabiliyor ve heyecanlanabiliyorum. Yetişkin dünyasını, yetişkin hırslarını anlamakta gerçekten güçlük çekiyorum. Belki de çocuksu ruhumu her daim diri tutmak adına çocuklar için yazıyorum.
2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?
Çocukken okuduğum ilk çocuk kitabı “Çocuk Kalbi” idi. Bende iz bıraktığını söylemeye çalışırsam yalan olur. Kitaptan etkilenmiş miydim onu bile hatırlamıyorum. Hafızamı biraz zorladığımda, ilk kez çok sayfalı bir kitap okuyorum, büyümeye başladım diye sevinmiştim. Okuduğum ilk (resimli) çocuk kitabı “Ayılar Kitap Okumaz” adlı bir kitaptı. Kızım o zaman daha bir buçuk yaşındaydı ve sayısız kez kızım için okumuştum o kitabı. Kitaptaki ayı karakterini de kendimle özdeşleştirmiştim☺ O da türlü engellerle karşılaşmasına rağmen aradığı şeye ulaşmaktan hiç vazgeçmedi.
- Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?
Olmaz mı?
Michael Ende / Momo
- Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?
En son Samed Behrengi / Bir Şeftali Bin Şeftali adlı kitabı okudum.
Yaşsız diye nitelendirdiğimiz, her yaşa hitap eden, her yaşta farklı bir tat verebilen ölümsüz kitaplardan olduğunu düşünüyorum. Ağaçları hayranlıkla inceleyen biri olarak damağımda hüzünlü bir tat bıraktı.
edebiyathaber.net (24 Ağustos 2022)
