Tahsin Saraç’ın bütün şiirlerinden oluşan “Güneş Kavgası” Ayrıntı Yayınları etiketiyle yayımlandı.
Tanıtım bülteninden
Öztürkçenin şairidir Tahsin Saraç. Yeni sözcüklerden süzer şiirini. Bu özelliğiyle günümüzdeki öbür şairlerden ayrılıyor. Şiirsel yük onda yeni sözcüklerle düğümlenir. Tahsin Saraç’ın şiirinde çağdaş ortam arkaik görünümlerle belirir; o görünümler yeni sözcüklere dayanılarak kurulur; durum, insan ilişkileri, soyutlanarak, bir ilk yalınlığa götürülür; düşünsel öz, hiç yıpranmamış imgelerle yansıtılır; Anadolu insanının tarihsel duygu birikimi ve toplumsal tavrı yeni bir ses halinde fışkırır; öztürkçe sözcüklerin birer çığlık gibi yükseldiğini görürsünüz orada; ağıt ileriye doğru sevgi sözü niteliği kazanır, hayatın değiştirilmesi planında yeni bir silah olur. Tahsin Saraç bunu yaparken zengin bir edebiyat ve kültür deneyinden çıkmakta, yeni bir duyarlığın ayrıntılarını önümüze sermektedir. İlginç bir girişim, parıltılı bir şiir, gerçek bir şair. (Cemal Süreya)
Tahsin Saraç
1 Ocak 1930’da Muş’ta doğdu. 1952’de Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca Bölümünü bitirdikten sonra Paris’e gitti, Sorbonne’da Fransız dili ve edebiyatı ile sesbilim üzerine öğrenim gördü. Dönüşünde Gazi Eğitim Enstitüsü’nde asistan, daha sonra da Fransız dili ve edebiyatı öğretim görevlisi oldu. 1963-1965 yılları arasında Millî Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu üyeliği yaptı. Tercüme Bürosu’nda üye olarak yer aldı. Türkiye Öğretmenler Federasyonu ikinci başkanlığını yapan Saraç dönemin etkin meslek örgütü Türkiye Öğretmenler Sendikası’nın (TÖS) da kurucularındandır. Tercüme, Türk Dili ve Çeviri dergilerinin yazı kurullarında çalıştı. 12 Mart 1971 askerî darbesinden sonra siyasal düşüncelerinden dolayı iki kez gözaltına alındı, aklanarak salıverildi. Kasım 1971’de, Gazi Eğitim Enstitüsü Fransız dili ve edebiyatı öğretim görevliliğinden emekliye ayrılan Saraç sonraki yıllarda serbest yazar olarak yazınsal ve kültürel çalışmalarına devam etti.
Saraç’ın Ilk şiiri 1954’te Varlık dergisinde yayımlandı. 1956’dan sonra Türk Dili ve çeşitli öncü dergilerde çıkan şiirleriyle okur çevrelerinde tanındı. Direnmeler adlı şiir kitabıyla 1970’de TRT Şiir Kitabı Büyük Ödülü’nü kazandı. Fransızcadan Türkçeye, (Apollinaire, Char, Bonnefoy, Soupault, Reverdy vb.) ve Türkçeden Fransızcaya (Yunus Emre, Dağlarca vb.) çeviriler yaptı. Ülkeler arasındaki kültürel etkinliklere katkılarından dolayı kendisine 1968’de Fransız hükümetince Ulusal Liyakat Nişanı, 1976’da da Macar hükümetince Endre Ady Nişanı verildi. Dönemin uluslararası alanda önemli etkinliğe sahip yazarlar örgütü Asya-Afrika Yazarlar Birliği’nin Tunus’ta yapılan 8.ci Kongresinde, “üstün estetik düzeydeki yapıtları yanında, yaşamı boyu emperyalizme, ırkçılığa ve sömürgeciliğe karşı sürdürmüş olduğu ödünsüz savaşımdan dolayı” kendisine 1986 LOTUS Edebiyat Ödülü ile ödüllendirildi. Ezgiler Ezgisi adlı çevirisiyle 1963’te M.E.B. Üstün Başarı Ödülü’nü, Günümüz Fransız Şiiri adlı kitabı ile de 1964’te Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü’nü kazandı. Şiirleri birçok yabancı dile çevrildi, kitap olarak yayımlandı, dergi ve antolojilerde yer aldı. Saraç’ın uzun yıllara yayılan emeğinin ürünü Büyük Fransızca-Türkçe Sözlük (Birinci basım 1976, Türk Dil Kurumu) bu alandaki başat yapıtlardan biri (vazgeçilmez bir kaynak) olarak öğretim dünyasındaki en önemli başvuru kaynaklarından biri olma özelliğini günümüzde de korumaktadır.
Türkçe sevgisini şiirinin yapı harcı olarak değerlendiren Tahsin Saraç, özenli ve arı sözcük seçimi, mimari kurguya önem veren yalın anlatımı, lirik çizimlerle beslediği karmaşık olmayan imge zenginliğiyle toplumcu gerçekçi eğilimin özgün bileşimlerinden birini yaratmıştı. Özgürlük, kardeşlik, eşitlik umut ve tutkusu; bu yolda mücadele ve kavga azmi; yaşama sevinci, sevmek ve sevi bağlılığı; çocuklara duyarlılık ve güven; çağın bütününü belirleyen haksız lıklar ve ölüm karşısındaki eksilmeyen acı, Saraç’ın şiir dünyasının başlıca eğilim ve temaları arasında yer alır.
edebiyathaber.net (13 Nisan 2017)
