Öykü: Kaçamak Işıklar | Nalan Arman
Yenal bir süredir dirseğinin birini gövdeme dayamış, diğer eli kalçasında konuşuyor kadınla. Daha ne kadar devam edecek, bilmiyorum. Bir an önce karşısına geçip otursa iyi olacak. Böyle durması sinirime dokunuyor, gittikçe daha çok abanıyor üzerime. Nasıl olsa kafasına da avucunun içinde rahat bir yer bulmuş. Ne o? Beni duydu galiba, bir hareketlenme oldu. Kapağımı açıyor, … Read more