Pelin Güneş’in yazdığı, Gözde Eyce’nin resimlediği “Babama Kamera Vermeyin”, 8 ve üzeri yaş grubu için Tudem Yayınları tarafından gözden geçirilerek yeniden yayımlandı.
Tanıtım bülteninden
Öykülerin gülen yüzü hiç solmasın!
Çocuklara “hayal kurma dersleri” veren yazar Pelin Güneş’in ödüllü kitabı Babama Kamera Vermeyin, genç illüstratör Gözde Eyce’nin neşeli çizimleri ve gözden geçirilmiş baskısıyla yeniden raflara giriyor.
Bilgi çağı çocuklarının, okul ve aile yaşantılarını ince ve tatlı bir mizahla işleyen on öykünün yer aldığı bu ele avuca sığmaz kitap, yetişkin dünyasını anlamaya çalışan çocukların başından geçen komik ve düşündürücü olayları konu ediniyor.
Teknoloji bağımlılığı, enflasyon gibi günceli yakalayan evrensel meselelere temas eden yazar; öykülerini kaleme alırken şiir, günlük, roman ve masal gibi farklı edebi türlerden beslenerek, çocukları yeni okumalar yapmaya heveslendiriyor.
Yeni doğan çocuklarına dair her gelişmeyi bir günlüğe kaydeden telaşlı bir anne-baba, dedesinin tırnaklarını boyayıp suçu perilerde arayan Rüya, Tom Sawyer’a yepyeni bir kader biçen Sinan, özel hayatına saygı isteyip babasını üst mercilere şikâyete hazırlanan Kutay, gazete haberleri ile ilgili makaleler yazmaya koyulan gözlemci öğrenciler ve diğerleri… Herkese bir yerden tanıdık gelecek bu çocuklar, gülmeyi yaşamın her ânında yakalamayı başaran, eğlencenin tadını çıkaran özgür ruhlar. Gelin onlara hep birlikte kulak verelim ve hızla değişen dünyaya nasıl da ilham verici bir şekilde ayak uydurduklarına tanıklık edelim…
Günümüz çocuklarının keskin zekâlarına bir kez daha hayran bırakan Babama Kamera Vermeyin, yazılışının üstünden yaklaşık yirmi yıl geçmesine rağmen güncelliğinden hiçbir şey yitirmiyor, küçük kalpleri ve beyinleri meşgul eden “hassas” mevzulara eğilerek, asla eskimeyecek bir anlatı sunuyor.
“Babama Kamera Vermeyin çocuk gerçekliğinden uzaklaşmadan, çocuklara ideal örnekler sunmadan ve parmak sallamadan da ne kadar çok şey anlatılabileceğinin güzel bir örneği…”
Cumhuriyet Kitap
Pelin Güneş Hakkında
Kitap okumak, küçük yaşlarda yol arkadaşı edinmek gibidir. Her çağırışınızda kulağınıza öyküler fısıldayan bir arkadaşa kim hayır der? Üstelik bilmediğiniz diyarlardan, evlerden geliyorsa bu öyküler. Yıllar geçer, sen de birilerine fısıldamak istersin kendi gözünden yaşamı. Kimi notalar, kimi fırça, kimi de kalemle yapar bunu. Benimki kalem oldu. Yazmak, çizmek, çocuklara anlatmak, onları gülümsetmek işim. Her öykü dosyası başlı başına bir oyun kurgulamak gibi. Kitap olarak basıldığında ise, yol arkadaşı ben oluyorum artık. Büyük bir keyifle.
edebiyathaber.net (17 Ocak 2020)
