Vera Kurian’ın yayınladığı 2021 yılında çok ses getiren gerilim romanı “Geldiğimi Asla Görmedin”, kitabın başlarından itibaren okuru avcunun içine alarak romanın omurgasını oluşturan yedi psikopatla beraber soluksuz bir maceranın içinde bin bir çeşit soruyla baş başa bırakıyor.
Amerikalı yazar Vera Kurian’ın yazıyla olan ilgisi sosyal psikoloji alanında yaptığı doktoranın kendisini “kesmemesiyle” başlamış. Sürekli yazmış. Bol bol şevki kırılmış. Ama o yine durmamış, hırs yapmış, bastıkça basmış klavyenin tuşlarına. Kısa öyküleri Glimmer Train, Day One ve The Pinch gibi dergilerde yayınlanmış. Kitap yazmaya karar verdiğinde birçok yayınevinin kapısından eli boş dönmüş. Nihayetinde de 2021 yılında ilk romanı Never Saw Me Coming ile muradına ermiş. Ama haybeye bir murat olmamış bu. Edgar Ödülü’ne aday olmuş, New York Times’ta övgüyle bahsedilen yazılar çıkmış. Nihayetinde Vera Kurian’ın bu ilk romanı, “Geldiğim Asla Görmedin” ismiyle, Eksik Parça Yayınları’ndan Güliz Ganay çevirisiyle Türkiyeli okurların karşısına çıktı. Kitap, çiçeği burnunda üniversite öğrencisi Chloe Sevre’in, 12 yaşındayken kendisine tecavüz edip bir de bunun videosunu çeken Will’den intikam almak için kendisi gibi psikopati eğilimleri olan bir grup öğrenciyle birlikte katıldığı bir deneyin kontrolden çıkmasını ve sonrasında gerim gerim gerilten olayları düşmek bilmeyen bir tempoyla anlatıyor.
Chloe Sevre, mucitlere kafa tutan 135 IQ seviyesiyle Georgetown, Amerikan Üniversitesi, George Washington Üniversitesi gibi birinci sınıf okullarda geleceğini şekillendirmek yerine dumanı hâlâ tüten intikam hırsıyla ortalama bir okul olan John Adams’a başvurur ve kabul edilir. Ancak Chloe’nin bu okula kabul edilişi sadece notlarıyla alakalı değildir. Yapması gereken tek şey okuldaki Çoklu Yönetimli Psikopati Paneli Çalışması’na gönüllü katılmasıdır. Hiç düşünmeden yapar zira o zaten bir psikopattır ve “çalışma” adı altında yürütülen bu “deneye” dahil olan 6 psikopat daha vardır. Will’i bulup işini bitirmek için kendine 60 gün tanıyan Chloe, kronometresini çalıştırdığı andan itibaren onun izini sürmeye başlar. Bu sırada “normal” görünmesi gerekmektedir çünkü katıldığı “deney” gizli tutulmaktadır ve sadece onu yönetenler tarafından “kobayların” kim olduğu bilinmektedir.
Chloe, vaziyeti çaktırmamak için günlerini okuldaki tüm öğrenciler gibi bol bol partileyerek, bol bol sarhoş olarak, yeni arkadaşlar edinerek geçirmeye başlar. Ama tüm bunları asıl amacı doğrultusunda gerçekleştirir. Tüm bunlar olup biterken okulda, psikopat programına katılan diğer öğrencilerle bir şekilde yolları kesişmeye başlar. “Hacı hacıyı Mekke’de, deli deliyi Dakka’da bulurmuş” hesabı tüm psikopatlar birbirinden haberdar olur. Ancak hepsini niyetleri farklıdır. Chloe’nin kronometresi geri saymaya devam ederken o çoktan ilk seviyeyi geçip Will’e tanışmıştır. Artık planlarını hayata geçirmek için yeni planlar yapmaya başlayan Chloe’nin kronometresi hızla geriye doğru akarken John Adams Üniversitesi Psikoloji bölümünde kanlı bir cinayet işlenir. Maktul programdaki öğrencilerden biridir ve artık birbirini tanıyan psikopatlar katilin kim olduğu üzerinde kafa patlatırken suçluyu haliyle kendi aralarında aramaya başlar. Bir süre sonra ilkine göre çok daha vahşice bir cinayet daha işlenir. Katil, maktule metal parçacıklar yutturup onu MR makinesine sokmuştur ve bu da elbette ancak bir psikopatın düşünüp yapabileceği türde bir “eylemdir”. Son cinayet sadece “normal” öğrenciler arasında değil, psikopatlar arasında de tedirginliğe neden olur ve hepsi kafa kafaya vererek cinayetleri kimin işlediğini bulmak için kolları sıvar. Mevzu, programın başındaki Dr. Wyman’ına kadar uzanmaktadır.
“Geldiğimi Asla Görmedin”de Vera Kurian, klişe ama yerinde tabirle kitabın son sayfasında kadar gerilim dozunu çok iyi ayarlıyor. 350 sayfalık hiç de fena sayılamayacak hacme sahip kitap su gibi akarken Kurian’ın, kitabın gelişme bölümünden itibaren birbirine ustaca bağladığı karakterler ve olaylar okuru ani bir zaman diliminde olayların ortasına bırakıyor. Chloe’nin kronometresi sayesinde zamanla da yarışan okurun kafasını, “Katil Kim?” sorusuyla karıştıran Kurian’ın “elinde” bu işi yapacak hali hazırda yedi kişi olması okların yönlerini değiştiriyor ve yapbozu iyiden iyiye bölüp parçalayarak “çoktan seçmeli” bir vakayla baş başa bırakıyor. İfşa etmemek adına buraya yazmayacağım geçmişteki seri katillerden yararlanarak ufak ipuçları verse de asla daha üzerine çıkmıyor ve kitabı okuyanları sayfalar boyunca peşinden sürüklemeyi başarıyor.
edebiyathaber.net (20 Mart 2023)
