Yeni yılla birlikte edebiyat ödülleri de açıklanmaya başlandı. Geçen hafta Milliyet gazetesinin otuz beşincisini düzenlediği Haldun Taner Öykü Ödülü “Kötü Tabiat, İyi Doğa” adlı kitabıyla yazar Tuncer Erdem’e verildi. Bu ödüllerle ilgili farklı zamanlarda kime verildiği, niçin verildiği vb. konularda tartışmalar oldu. Muhtemelen de olmaya devam edecek. Gündelik tartışma zeminlerinden uzak bir konuda düşünmeye başladım, Haldun Taner Öykü Ödülü haberini okurken. Sanırım 2018 yılıydı. Akademik makaleler konusunda kafa yorarkan Celal Bayar Üniversitesinden hocam Bilal Elbir, Türkiye’de verilen edebiyat ödüllerinin etraflı bir incelenmesi yapılabilir, deyince ben de ilki 1955 yılında verilen Sait Faik Hikâye Armağanı’nın o yıla kadar atraflıca bir değerlendirmesini yapmıştım. Aradan altı sene geçti. Yeniden bir değerlendime yapmak ve bu anlamlı Armağan’ın 2025 yılına kadarki dönemde kimlere verildiği, ödülü alan yazarların kaçıncı kitabında ödül aldıkları, ödül aldıktan sonra kaç öykü kitabı yayınladıkları, hangi yaşta ödüle layık görüldükleri ve bu yazarların doğdukları şehirlerle birlikte ödülün kadın-erkek dağılımı üzerinden değerlendirmeler yapmanın iyi olacağını düşünüp bu yazıya başladım. Yazı için çalışırken Türk öykücülüğünün önemli duraklarını yeniden okuma, bu durakların edebiyatımız açısından önemi üzerinde yeniden düşünme fırsatım oldu.

Edebiyat ödülleri, yazın alanının çeşitli türlerinde o alandaki yeni isimleri keşfetmek, yazın emekçilerini onore etmek, genç yazarları cesaretlendirip onları üretkenliğe yöneltmek amaçlarıyla belirli aralıklarda veriliyor. Orhan Kemal Roman Armağanı, Madaralı Roman Ödülü, Cevdet Kudret Edebiyat Ödülü, Memet Fuat Ödülleri, Tanpınar Ödülleri, Cemal Süreya Şiir Ödülü, Necatigil Şiir Ödülü, Orhon Murat Arıburnu Ödülleri, Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülleri, Haldun Taner Öykü Ödülü, Ömer Seyfeddin Hikâye Ödülü ülkemizdeki önemli ödüllerden bazıları.
Yazıdaki sonuçları, verileri; İnsanlar İçinde Bir İnsan Sait Faik Hikâye Armağanı Antolojisi (1955-2018)[1] eserindeki bilgileri- Nursel Duruel’in çok kıymetli emekleriyle ortaya çıkan bu eserin diğer edebiyat ödüllerine de örnek olması temennisiyle- Behçet Necatigil’in Edebiyatımımzda İsmler Sözlüğü (YKY, 2016), YÖK’ün Ulusal Tez Merkezi (https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/) ve Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü (https://teis.yesevi.edu.tr) üzerinden temellendirildim. Araştırmayı yaparken 2000 sonrası dönem için yazarlar ve eserlere dair güvenilir, yetkin bir sözlüğün, sistemin, kaynağın eksikliğini fazlasıyla hissettim. “Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü” gerçekten eşsiz bir proje, harika bir sistem. Emeği geçenlere binlerce teşekkür. Ancak burda bile özellikle 2018’den sonraki yıllar için ciddi bir güncelleme ihtiyacının olduğunu gördüm. Yine de kanımca en güvenilir dijital kaynaklardan biri Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Zira farklı kaynaklar arasında tereddütte akldığımda tercihim bu sözlük oldu.
Sait Faik Hikâye Armağanı
Edebiyatımızın önemli ödüllerinden biri olan Sait Faik Hikâye Armağanı’nın veriliş öyküsü ödülün internet adresinde[2] şu şekilde anlatılıyor: Yazar Sait Faik Abasıyanık anısına her yıl bir öykücüye verilen Armağan, edebiyat dünyamızın en önemli ödüllerinden biridir. 1955’te yazarın annesi Makbule Abasıyanık tarafından başlatılan Sait Faik Hikâye Armağanı, 1964’ten itibaren Darüşşafaka Cemiyeti tarafından sürdürülmektedir. 2003-2011 yılları arasında Darüşşafaka Cemiyeti ve Yapı Kredi Yayınları iş birliğiyle verilen Armağan, 2012’den itibaren ise Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları iş birliğiyle verilmektedir.
Yaşamının son yıllarında çeşitli edebiyat matinelerine katılan Sait Faik, Darüşşafaka Lisesi’nde yapılan bir matineye de katılır. Lisede yapılan ilk toplantının konuğu Fazıl Hüsnü Dağlarca olmuştur ve Dağlarca, ikinci toplantıya konuk olması için Abasıyanık’ı ikna eder. Matineden sonra Okulu gezen Sait Faik, eve döndüğünde annesine mal varlığını babası hayatta olmayan çocuklara güzel imkânlar sağladığını düşündüğü Darüşşafaka’ya bağışlamayı teklif eder.
Abasıyanık’ın annesi Makbule Hanım, Sait Faik’in vefatından sonra, 8 Kasım 1954’te hazırladığı vasiyetnamede mal varlıklarının çoğunu ve yazarın eserlerinin telif hakkını Darüşşafaka Cemiyeti’ne bırakır. Bu vasiyetnamenin bir maddesinde de her sene dönemin ileri gelen edebiyat ustalarından oluşacak bir jürinin, o sene içerisinde yazılmış en iyi öyküyü seçerek ona “Sait Faik ve Makbule Abasıyanık Hikâye Mükâfatı” verilmesi istenir. Armağan, ilk kez 1955 yılında verilir. Sait Faik Armağanı para ödülü 1960 yılına kadar Varlık Yayınlarınca karşılanır. 1960-1963 tarihleri arasında verilemeyen ödül, Makbule Hanım’ın 1964 yılındaki vefatından sonra Darüşşafaka Cemiyeti tarafından sürdürülür.
Yazar İkişer Kez Hikâye Armağanı’nın Sahibi Olurken Ödül 8 Kez Paylaştırıldı
Sait Faik Hikâye Armağanı tarihçesine baktığımızda Adnan Özyalçıner, (1964 ve 1978); Necati Cumalı, (1957 ve 1977); Orhan Kemal, (1958 ve 1969); Tarık Dursun K., (1967 ve 1985) ve Tomris Uyar’ın, (1980 ve 1987) ikişer kez bu ödüle değer görülen yazarlar olduklarını görüyoruz. Hikâye Armağanı’nın, 8 kez iki yazar arasında paylaştırılmış olması ise dikkat çekiyor. İki kez ödüle değer görülen Adnan Özyalçıner’in aldığı her iki ödülü de paylaştırılan tek yazar olması da ayrı bir detay olarak karşımıza çıkıyor. Özyalçıner, 1964’te Sabahattin Kudret Aksal ve1978’de Selçuk Baran’la bu ödülü paylaşıyor. Sait Faik Hikâye Armağanı’nın bölüştürüldüğü yazarlar, eserleri ve yıllara bakıldığında Haldun Taner, On İkiye Bir Var, (1955) ile Sabahattin Kudret Aksal, Gazoz Ağacı (1955); Adnan Özyalçıner, Sur, (1964) ile Mehmet Seyda, Başgöz Etme Zamanı, (1964); Kamuran Şipal, Elbiseciler Çarşısı, (1965) ile Mahmut Özay, Yorgo, (1965); Orhan Kemal, Önce Ekmek, (1969) ile Faik Baysal, Sancı Meydanı, (1969); Bilge Karasu, Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı, (1971) ile Bekir Yıldız, Kaçakçı Şahan, (1971); Adnan Özyalçıner, Gözleri Bağlı Adam, (1978) ile Selçuk Baran, Anaların Hakkı, (1978); Gülderen Bilgili, Bir Gece Yolculuğu, (1988) ile Mahir Öztaş, Ay Gözetleme Komitesi, (1988) ve Erdal Öz, Sular Ne Güzelse, (1998) ile Orhan Duru, Fırtına, (1998) arasında paylaştırıldığı görülüyor. Hikâye Armağanı’nın birden fazla yazara verildiği zaman dilimlerine bakıldığında ödülün en son iki yazara verilen 1998’e kadar yaklaşık on yılda bir paylaştırıldığı dikkati çekerken, elbette zaman dilimlerinden bağımsızdır bu durum, 1998’den günümüze yaklaşık 26 yıl geçmesine ragmen son zamanlarda ödülün tek yazara verilme iradesinin ağır bastığı ve seçici kurulun bu yönde bir tercihte bulunduğunu söyleyebiliriz. Bir detay da Armağan’ın hiç verilmeidği yıllara dair. Armağan, 1960-1963 arasında 4 yıl, 1981 ve 1982’de ve 1993’te birer yıl olmak üzere toplamda 6 yıl hiçbir yazara verilmemiş. 1960- 1963 yılları arasındaki kesintilerin sebebine dair bir bilgiye rastlamadım. Diğer dönemlerdeki kesintinin nedenini Nursel Duruel, Sait Faik Hikâye Antolojisi’nin sunu yazısında, “1981, 1982 ve 1993 yıllarında adaylar arasında seçici kurul oylarının yarıdan bir fazlasını alan kitap olmadığı için” şeklinde açıklıyor.
Hikâye Armağanı 30 Yaştan Sonra Geliyor
1- ÖDÜL ALAN YAZARLARIN YAŞ TABLOSU | SAYI | YÜZDE |
20-30 YAŞ | 4 | 6% |
31-40 YAŞ | 28 | 39% |
41-50 YAŞ | 20 | 28% |
51-60 YAŞ | 13 | 18% |
60 VE ÜSTÜ YAŞ | 6 | 9% |
TOPLAM | 71 | 100% |
Hikâye Armağanı’na dair notlarımızı biraz daha çeşitlendirdiğinmizde Armağan’ı alan yazarların çoğunluğunun 31-40 yaş arasında olduğu görülmektedir. 28 yazarın genç denilebilecek bu yaşlarda ödüle değer görülmesinin, ödülün yeni isimler ve kitaplar keşfetme amacına da uygun olduğunu gösteriyor. Veriler inecelendiğinde 31-40 yaş aralığından sonra ikinci sırayı 41-50 yaş aralığının aldığı görülüyor. 20 yazar, bu yaş aralığında ödüle değer görülmüş. Tahsin Yücel 1956’da, 23 yaşında, Haney Yaşamalı adlı eseriyle bu ödülü alan en genç yazar olurken; Kâmil Erdem, Yok Yolcu adlı eseriyle 2022 yılında 77 yaşında bu ödülü alan en ileri yaşa sahip yazar olmuş. 20’li yaşlarında Hikâye Armağanı’nı alan yazarlar ise Tahsin Yücel’le birlikte Faruk Duman (26) ve Selim İleri (27) olmuş.
Hikâye Armağanı En Çok 2., 4. veya Daha Sonraki Kitaplara Veriliyor
2- YAZARIN KAÇINCI ÖYKÜ KİTABIYLA ÖDÜL ALDIĞI TABLOSU | SAYI | YÜZDE |
1. KİTAP | 11 | 15% |
2. KİTAP | 24 | 34% |
3. KİTAP | 11 | 15% |
4. VE SONRAKİ KİTAP | 25 | 36% |
TOPLAM | 71 | 100% |
Hikâye Armağanı notlarımızı karıştırmaya devam ediyoruz. Bu notlara göre yazarların çoğunluğunun (25) 4. ve sonraki öykü kitaplarında bu ödüle değer görüldükleri ortaya çıkıyor. İkinci sırada ise 2. kitabıyla ödül alan 24 yazarın yer aldığı görülüyor. İlk öykü eseriyle ödül alan isimlere baktığımızda; Adalet Ağaoğlu, Yüksek Gerilim (1975), yazarın ödül öncesinde 3 tiyatro 1 roman türünde eseri var; Füruzan, Parasız Yatılı (1972), yazarın ilk eseri; Gülderen Bilgili, Bir Gece Yolculuğu, (1988), yazarın ilk eseri; Kemal Varol, Sahiden Hikaye, (2018) yazarın ödül öncesinde 4 şiir, 1 antoloji, 1 deneme ve 1 adet roman türünde eseri var; Mahir Öztaş, Ay Gözetleme Komitesi, (1988), yazarın ödül öncesi 1 şiir kitabı var; Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Yaz Evi, (1995), yazarın ödül öncesinde bir şiir kitabı var; Muzaffer Kale, Güneş Sepeti, (2016), yazarın ödül öncesi 8 şiir kitabı var; Nursel Duruel; Geyikler, Annem ve Almanya, (1983), yazarın ilk eseri; Oya Baydar, Elveda Alyoşa (1992), yazarın ödül öncesinde 2 romanı var; Refik Algan, Saat Kulesi, (2006), yazarın ödül öncesi 4 çeviri eseri var ve Sabahattin Kudret Aksal, Gazoz Ağacı, (1955), yazarın ödül öncesinde 2 şiir bir tiyatro türünde eseri var, ile karşılaşıyoruz. Burada dikkatimi çeken isimler edebiyat alanındaki ilk kitaplarıyla Sait Faik Hikâye Armağanı’nı kazanan Füruzan, Gülderen Bilgili, Nursel Duruel oldu. Bir diğer ilginç nokta da ilk öykü kitaplarıyla bu ödülü alan 11 yazardan 5 yazarın şiir kitaplarıyla edebiyat verimlerine başlamalarını görmek oldu. Bu bölüme dair son bilgi de Sait Faik Hikâye Armağanı’nı almak için, ödülden önce yayınlanan öykü kitapları sayısı bakımından, en çok bekleyen yazarın; 13. öykü kitabıyla bu Armağan’ın sahibi olan Fakir Baykut’un olduğudur. Baykurt’u yayınladığı 11. öykü kitabıyla bu Armağan’ı alan Necati Tosuner takip ediyor.
Hikâye Armağanı’nı Alan Yazar Öykü Yazmaya Devam Ediyor
3- ÖDÜLDEN SONRA YAYINLANAN ÖYKÜ KİTABI TABLOSU | SAYI | YÜZDE |
HİÇ KİTAP YAYINLAMAYANLAR | 6 | 9% |
1 KİTAP | 11 | 15% |
2 KİTAP | 11 | 15% |
3 KİTAP | 6 | 9% |
4 VEYA DAHA FAZLA | 37 | 52% |
TOPLAM | 71 | 100% |
Sait Faik Hikâye Armağanı değerlendirmesine devam edelim. Notlarımda iki husus daha dikkatimi çekti. İlki, 6 yazarın ödül aldıktan sonra başka öykü kitabı yayınlamaması oldu: Aslı Erdoğan (2010), Gülderen Bilgili (1988), Kemal Varol, Mehmet Günsür (2003), Oya Baydar (1992). Kimi yazarlar öykü armağanından sonra, romana yönelirken (Oya Baydar) kimileri çeviri (Gülderen Bilgili), kimileri de deneme türünde eserler vermeye (Aslı Erdoğan) devam ediyor. Bir diğer önemli husus da ödülden sonra 37 yazarın öykü yazmaya, kitaplar yayınlamaya devam etmesi. Ödül alanların yarısından birz fazlası (%52) ödülden sonra hikayeciliklerine, en az 4 öykü kitabı yayınlayarak, devam ediyor. Bu da ödülün amacına uygun olarak öykücülüğümüze yeni değerler/isimler katıp onları cesaretlendiğini gösteriyor.
Hikâye Armağanı Verilen Yazarlarda Kadın Yazarlar Azınlıkta
CİNSİYET DAĞILIMI TABLOSU | SAYI | YÜZDE |
KADIN | 21 | 30% |
ERKEK | 50 | 70% |
TOPLAM | 71 | 100% |
Gelelim Sait Faik Hikâye Armağanı’nında kadın-erkek dağılımındaki orantısızlığa. Bu ödüle 21 kez kadın bir yazar değer görülürken 50 defa da erkek yazarlar değer görülüyor. Bu durumun sadece bu Armağan’a has bir durum olmadığını belirtmek isterim. Diğer bazı edebiyat ödüllerinin de dağılımına baktığımızda Cevdet Kudret Edebiyat Ödülleri[3] (1993-2024); ödüle değer görülen 36 eser sahibi yazardan/sanatçıdan 28’i erkek, 8’i kadın; Haldun Taner Öykü Ödülü (1987-2023); ödüle değer görülen 36 isimden 25’i erkek, 11’i kadın[4]; Yunus Nadi Ödülleri’nde (1953-2024); öykü alanında toplamda 42 yazar ödüle değer görülmüş[5] ve bu yazarlardan 24’ü erkek, 18’i kadın yazarlardan oluşmaktadır. Son olarak Orhan Kemal Roman Ödülü’ne bakıldığında da[6] 1972-2024 yılları arasında ödüle değer görülen 51 yazardan 41’i erkek, 10’u kadın olduğu görülüyor. Belki bir isim eksik iki isim fazla olabilir, bu sayılarda ama genel bakışı değiştirecek bir veri yanlışlığı görülmüyor sanki. Bu durumun nedenleri üzerinde tartışılmya değer bir konu gibi duruyor deyip notlarımın son bölümüne geçiyorum.
Hikâye Armağanı En Çok Marmara Bölgesi’ne Verildi
5-ÖDÜL ALAN YAZARLARIN DOĞDUĞU BÖLGE TABLOSU | SAYI | YÜZDE |
MARMARA | 35 | 49% |
KARADENİZ | 0 | 0% |
İÇ ANADOLU | 12 | 17% |
DOĞU ANADOLU | 2 | 3% |
G. DOĞU ANADOLU | 2 | 3% |
EGE | 5 | 7% |
AKDENİZ | 11 | 15% |
YURT DIŞI | 4 | 6% |
TOPLAM | 71 | 100% |
Sait Faik Hikâye Armağanı tarihçesinde göz gzdirmeye devam ettiğimizde bu Armağan’ı alan alan yazarların doğdukları bölge olarak en çok Marmara Bölgesi’nin (27 yazar, İstanbul doğumlu) olduğu görülüyor. Şehir bazında değerlendirecek olursak İstanbul’u 7 yazarla Ankara, 6 yazarla Adana ve 4 yazarla da Bursa takip ediyor. İstanbul’un birçok alanda olduğu gibi kültür ve sanatın da öncü şehirlerinden olduğu bu bilgilerden de teyit edilebiliyor. Bu bölümde Karadeniz Bölgesi doğumlu hiçbir yazarın bu Armağan’a sahip olamaması da hatırlatmak istedim. Notlarımı burada sonlandırıyorum. Çok fazla yazar, eser, tarih ve detay olduğu için verilerde küçük maddi hatalar olabilir. Daha önce de belirttiğim gibi olası bu küçük maddi hataların hiçbirisi bölümler halinde incelediğim genel durumu, yorumu değiştirebilecek etkinlikte olmayacaktır. Elbette pek çok açıdan daha yorumlanabilir bu veriler. Ancak ötesi yine akademik bir çalışmanın konusu olabilir. Meraklısı için yazımın sonunda yukarıda değindiğim konulara dair notları içeren çizelgeyi paylaşıyorum.
Sait Faik Hikâye Armağanı Değerlendirmesi (1955-2024)
(Yazarlar-Eserler)
Sıra | Yazar | Eseri | Yıl | Doğum Yeri | Cinsiyeti | Ödül Paylaştırıldı | Kaçıncı Kitabında Ödül Aldı | Ödül Sonrası Kaç Kitap (Öykü) Yayınladı | Kaç Yaşında Ödül Aldı |
1 | Adalet Ağaoğlu | Yüksek Gerilim | 1975 | Ankara | K | H | 1 | 3 | 46 |
2 | Adnan Özyalçıner | Sur | 1964 | İstanbul | E | E | 2 | 9 | 30 |
3 | Adnan Özyalçıner | Gözleri Bağlı Adam | 1978 | İstanbul | E | E | 5 | 6 | 44 |
4 | Ahmet Büke | Kumrunun Gördüğü | 2011 | Manisa | E | H | 4 | 8 | 41 |
5 | Aslı Erdoğan | Taş Bina ve Diğerleri | 2010 | İstanbul | K | H | 2 | 0 | 43 |
6 | Ayla Kutlu | Sen de Gitme Triyandafilis | 1991 | Antakya | K | H | 2 | 2 | 53 |
7 | Ayşegül Devecioğlu | Anatomi Dersi | 2023 | Ankara | K | H | 4 | 0 | 67 |
8 | Ayşe Kulin | Foto Sabah Resimleri | 1997 | İstanbul | K | H | 2 | 4 | 56 |
9 | Ayşe Sarısayın | Yorgun Anılar Zamanı | 2005 | İstanbul | K | H | 2 | 1 | 48 |
10 | Barlas Özarıkça | Hay | 2024 | İstanbul | E | H | 2 | 1 | 76 |
11 | Başar Başarır | Getirin O Günleri, Yakalım Bu Öyküleri | 2004 | İstanbul | E | H | 4 | 2 | 34 |
12 | Behçet Çelik | Gün Ortasında Arzu | 2008 | Adana | E | H | 5 | 4 | 40 |
13 | Bekir Yıldız | Kaçakçı Şahan | 1971 | Şanlıurfa | E | E | 3 | 12 | 38 |
14 | Bilge Karasu | Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı | 1971 | İstanbul | E | E | 3 | 2 | 41 |
15 | Bora Abdo | Bizi Çağanoz Diye Biri Öldürdü | 2015 | İstanbul | E | H | 2 | 3 | 38 |
16 | Cemil Kavukçu | Uzak Noktalara Doğru | 1996 | Bursa | E | H | 4 | 21 | 45 |
17 | Cengiz Yörük | Çölde Bir Deve | 1966 | Aydın | E | H | 2 | 1 | 38 |
18 | Demir Özlü | Stockholm Öyküleri | 1989 | İstanbul | E | H | 6 | 5 | 54 |
19 | Demirtaş Ceyhun | Çamasan | 1973 | Adana | E | H | 3 | 4 | 39 |
20 | Erdal Öz | Sular Ne Güzelse | 1998 | Sivas | E | E | 4 | 3 | 63 |
21 | Ethem Baran | Döngel Dünya | 2020 | Yozgat | E | H | 9 | 1 | 58 |
22 | Faik Baysal | Sancı Meydanı | 1969 | Adapazarı | E | E | 2 | 9 | 47 |
23 | Fakir Baykurt | Can Parası | 1974 | Burdur | E | H | 13 | 10 | 45 |
24 | Faruk Duman | Av Dönüşleri | 2000 | Kars | E | H | 2 | 10 | 26 |
25 | Ferit Edgü | Bir Gemide | 1979 | İstanbul | E | H | 4 | 9 | 43 |
26 | Feryal Tilmaç | Aradım Yaz Dediniz | 2009 | Adana | K | H | 2 | 2 | 40 |
27 | Feyza Hepçilingirler | Eski Bir Balerin | 1986 | Balıkesir | K | H | 2 | 5 | 38 |
28 | Füruzan | Parasız Yatılı | 1972 | İstanbul | K | H | 1 | 5 | 40 |
29 | Gülderen Bilgili | Bir Gece Yolculuğu | 1988 | İstanbul | K | E | 1 | 0 | 34 |
30 | Haldun Taner | On İkiye bir var | 1955 | İstanbul | E | E | 5 | 4 | 40 |
31 | Kâmil Erdem | Yok Yolcu | 2022 | Erzurum | E | H | 3 | 1 | 77 |
32 | Kâmuran Şipal | Elbiseciler Çarşısı | 1965 | Adana | E | E | 2 | 4 | 39 |
33 | Kemal Varol | Sahiden Hikâye | 2018 | Diyarbakır | E | H | 1 | 0 | 41 |
34 | Mahir Öztaş | Ay Gözetleme Komitesi | 1988 | İstanbul | E | E | 1 | 2 | 37 |
35 | Mahir Ünsal Eriş | Olduğu Kadar Güzellik | 2014 | Çanakkale | E | H | 2 | 3 | 34 |
36 | Mahmut Özay | Yorgo | 1965 | Makedonya | E | E | 3 | 4 | 56 |
37 | Mehmet Zaman Saçlıoğlu | Yaz Evi | 1995 | Bursa | E | H | 1 | 4 | 40 |
38 | Mehmet Günsür | İçeriye Bakan Kim? | 2003 | İstanbul | E | H | 2 | 0 | 48 |
39 | Mehmet Seyda | Başgöz Etme Zamanı | 1964 | İstanbul | E | E | 3 | 10 | 45 |
40 | Melisa Kesmez | Nohut Oda | 2019 | İstanbul | K | H | 3 | 2 | 39 |
41 | Murat Gülsoy | Bu Kitabı Çalın | 2001 | İstanbul | E | H | 2 | 6 | 34 |
42 | Muzaffer Buyrukçu | Kavga | 1968 | Niğde | E | H | 7 | 12 | 38 |
43 | Muzaffer Kale | Güneş Sepeti | 2016 | Muğla | E | H | 1 | 1 | 59 |
44 | Necati Cumalı | Değişik Gözle | 1957 | Yunanistan | E | H | 2 | 7 | 36 |
45 | Necati Cumalı | Makedonya 1900 | 1977 | Yunanistan | E | H | 5 | 4 | 56 |
46 | Necati Tosuner | Güneş Giderken | 1999 | Ankara | E | H | 11 | 1 | 55 |
47 | Nehize Meriç | Bir Kara Derin Kuyu | 1990 | Bursa | K | H | 6 | 6 | 66 |
48 | Nursel Duruel | Geyikler, Annem ve Almanya | 1983 | Isparta | K | H | 1 | 1 | 42 |
49 | Oktay Akbal | Berber Aynası | 1959 | İstanbul | E | H | 5 | 9 | 36 |
50 | Orhan Duru | Fırtına | 1998 | İstanbul | E | E | 8 | 4 | 65 |
51 | Orhan Kemal | Önce Ekmek | 1969 | Adana | E | E | 12 | 4 | 55 |
52 | Orhan Kemal | Kardeş Payı | 1958 | Adana | E | H | 7 | 9 | 44 |
53 | Osman Şahin | Selam Ateşleri | 1994 | Mersin | E | H | 8 | 6 | 54 |
54 | Oya Baydar | Elveda Alyoşa | 1992 | İstanbul | K | H | 1 | 0 | 52 |
55 | Pelin Buzluk | En Eski Yüz | 2017 | Ankara | K | H | 3 | 1 | 33 |
56 | Pınar Kür | Akışı Olmayan Sular | 1984 | Bursa | K | H | 2 | 1 | 41 |
57 | Refik Algan | Saat Kulesi | 2006 | Ankara | E | H | 1 | 3 | 54 |
58 | Sabahattin Kudret Aksal | Gazoz Ağacı | 1955 | İstanbul | E | E | 1 | 2 | 35 |
59 | Selçuk Baran | Anaların Hakkı | 1978 | Ankara | E | H | 2 | 5 | 45 |
60 | Selim İleri | Dostlukların Son Günü | 1976 | İstanbul | E | H | 3 | 7 | 27 |
61 | Selma Fındıklı | İmbatta Karanfil Kokusu | 2007 | Eskişehir | K | H | 3 | 1 | 42 |
62 | Sine Ergün | Bazen Hayat | 2013 | Çanakkale | K | H | 2 | 1 | 31 |
63 | Şermin Yaşar | Deli Tarla | 2021 | Berlin | K | H | 3 | 1 | 39 |
64 | Tahsin Yücel | Haney Yaşamalı | 1956 | Kahramanmaraş | E | H | 2 | 7 | 23 |
65 | Tarık Dursun K. | Yabanın Adamları | 1967 | İzmir | E | H | 5 | 10 | 36 |
66 | Tarık Dursun K. | Ona Sevdiğimi Söyle | 1985 | İzmir | E | H | 10 | 5 | 54 |
67 | Tomris Uyar | Yürekte Bukağı | 1980 | İstanbul | K | H | 4 | 9 | 39 |
68 | Tomris Uyar | Yaza Yolculuk | 1987 | İstanbul | K | H | 7 | 6 | 46 |
69 | Yalçın Tosun | Peruk Gibi Hüzünlü | 2012 | Ankara | E | H | 2 | 3 | 35 |
70 | Yekta Kopan | Aşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri | 2002 | Eskişehir | E | H | 2 | 10 | 34 |
[1] Hazırlayan Nursel Duruel, YKY, Genişletilmiş 3. Baskı, 2018, İstanbul.
[2] https://www.darussafaka.org/hakkimizda/cemiyet/sait-faik-hikaye-armagani
[3] http://www.cevdetkudretodulleri.com/gecmiste-odul-kazanan-eserler/
[4] https://tr.wikipedia.org/wiki/Haldun_Taner_%C3%96yk%C3%BC_%C3%96d%C3%BCl%C3%BC
[5] https://tr.wikipedia.org/wiki/Yunus_Nadi_%C3%96d%C3%BClleri
[6] http://www.orhankemal.org/v05/odul_tr.html
edebiyathaber.net (27 Ocak 2025)
“Sait Faik Hikâye Armağanı: Kimler Geldi Kimler Geçti? | Yusuf Çopur” üzerine bir yorum