1. Neden çocuklar için yazıyorsunuz?

Ursula K. Le Guin’in, “Yirmi yaş dolaylarında öyle bir an vardır ki yaşamın geri kalan kısmı boyunca ya herkes gibi olmayı ya da farklılıklarını erdeme dönüştürmen gerekir” şeklindeki bana çokça ilham veren cümlesinde bahsettiği anın çok daha erken yaşlarda deneyimlendiğini düşünüyorum.  Sabah çıkılıp karanlık bastığında eve dönülen türden bir çocukluk yaşadım; bununla beraber, kitaplara gömüldüğüm günlerim de çoktu. İşte tam da bu kitap günlerinde “özel” değil ama “farklı” bir çocuk olduğumu hissettiğim anlarım oldu. Sanırım çocuklar için de bu yüzden yazıyorum. O büyülü epifani anına eşlik edebilmek için.

2. Okuduğunuz ilk çocuk kitabı hangisiydi? Sizde ne gibi izler bıraktı?

Buna kesin ve doğru bir cevap vermek çok zor. Ancak kişisel bir okuma arkeolojisi yapmam istenirse Adnan Çakmakçıoğlu’nun Dağ adlı çocuk kitabının benim için özel bir yeri olduğunu söyleyebilirim. Teknik olarak son derece zayıf, sonu baştan belli bu kitap, yine ilkokul yıllarımda okuduğum Stephen King-Peter Straub ikilisinin Tılsım romanıyla –kapaklarının da şaşırtıcı benzerliğiyle– kafamdaki kütüphanenin aynı rafında yan yana durur. İlki epey kötü, ikincisi ustaca ürkütücü bu iki kitap çocuk kahramanlarının hikâyelerinin kaynağını ebeveynlere bağlamasıyla benim edebiyat anlayışımda özel bir yere sahip. Bütün iyi kovboyların babalarıyla meselesi vardır, derler. 

3. Bu kitabı keşke ben yazsaydım, dediğiniz bir kitap oldu mu?

Maurice Sendak’ın yazıp çizdiği 1963 tarihli Vahşi Şeyler Ülkesinde kitabı. Yabanıl ve grotesk bir estetiği olan bu kısacık kitap çocuklar için ayrı yetişkinler için ayrı düzeylerde kurguya sahip gizemli bir kitap benim için. Kendini ve kötülüğü keşfetmeye dair tekinsiz hikâyesi ve olağanüstü çizimleriyle 2009 yapımı sinema uyarlamasının da ilerisindedir bence. Kitaplarını kendileri resimleyen yazarların çok başka sularda yüzdüklerini düşünüyorum. Bizde Behiç Ak, Feridun Oral böyle.

4. Çocuklara yönelik kitaplardan en son hangisini okudunuz? Kitapla ilgili düşüncelerinizi kısaca belirtebilir misiniz?

Margaret Atwood’dan Ağacın En Tepesinde. Yazar ve çizerin tek elde toplanmasına dair yukarıdaki görüşümün ciddi bir istisnası oldu diyebilirim bu kitap için, maalesef!

edebiyathaber.net (23 Aralık 2020)