İyi ki okudum dediğin kitaplar?
Mülksüzler – Ursula K. Le Guin
Orlando – Virginia Woolf
Yürümek – Sevgi Soysal
Sinekli Bakkal – Halide Edip Adıvar
Bundan Sonrası Ateş – James Baldwin
Muzlar, Plajlar ve Askeri Üsler – Cynthia Enloe
Kafesteki Kuş Neden Şakır Bilirim – Maya Angelou
Vatan Millet Kadınlar – Ayşe Gül Altınay
İyi ki izledim dediğin filmler?
Ölü Ozanlar Derneği
Mor Yıllar
İlk Eşler Kulübü
Annem Hakkında Her Şey
Thelma & Louise
İyi ki oynadım ben bu oyunu dediğin oyun?
Ben futbol oynamayı çok seviyorum Sevinç 🙂 Her yerde her koşulda. Hatta kağıtları topak yapıp bantla sarıp top yapar oynardık. Yenmeden yenişmeden paslaşarak gülerek falan. Futbol benim en oyunum 🙂
Doğum günü sofranda kimler olacak?
Doğum günü soframda herkese yer var. Herkes olsun.
Hayatın filme çekilecek olsa adını ne koyardın?
Hayatım film olsa adı: “Hadi bir daha dene” olurdu.
Yaptığına pişman olduğun şeyler ve yaptığına çok memnun olduğun şeyler neler?
Yapmadığım için pişman olduklarım var. Ağlayacaktım ağlamadıklarım var. Konuşacaktım sustuklarım var. Güleceklerimi hep güldüm 🙂
Şu sıralar seni en mutlu eden şey ne Ebru?
Beni her sabah uyanmak mutlu ediyor. Her yeni gün ve ona dair beklenti mutlu ediyor. Hayatın hep devam etmesi bu devir daim beni çok mutlu ediyor.
Dostun olmasını istediğin bir kahramanın var mı?
Kahramanları özgürleştirdim ben. Kahramanlık iyi bir şey değil. Zor. Herkes için zor. O yüzden çalışkanlığına, direncine, yaşama hevesine özendiğim ve tanışmak istediğim bir sürü insan var. Lakin kahraman yok.
Mesleğinin iyi ve kötü yanları neler?
Mesleğimizin yani oyun yazarlığının, hikaye anlatıcılığının kötü yanı tek bir ömrümüzün olması. Yani anlatacak o kadar hikaye var ki bir tane ömür yeter mi? Diğer bütün olgusal sıkıntıları saymıyorum. Geçinmek zor. Hayatı sürdürmek zor. Fakat bu memurlar için de zor çiftçiler için de yani ekmek herkes için arslanın ağzında. Güzel yanları çok. Mesela merak etmekten vazgeçmiyor insan o yüzden de hep bir keşif. insanları, dünyayı hep keşfediyorum. Bilen bir göz değilim ben soran bir gözüm. Bunu seviyorum. Birine yaklaşıp senin hikayen ne demeyi onunla tanışmayı onu dinlemeyi ve anlamaya çalışmayı çok seviyorum. Sonra kolektif üretim çok güzel. beraber düşünmek beraber çalışmak. Diğer işlerde de var ama bizimkinde sanki olmazsa olma gibi. hiç tamam hissetmemek çok güzel. Eksik binlerce parçanı toplamaya çalışıyorsun hikayeler yazarak. Onları insanlarla paylaşarak. Beş duyuyu hep işler tutmak da bizim işimizin güzel yanı bence. Kokladığın neyse onunla hasbihal edeceksin, duyduğunla edeceksin. Öyle bakıp geçemezsin göreceksin yani. Bunlar çok güzel 🙂
Dünyanın neresinde yaşamak isterdin?
Yaşamak istediğim yerdeyim. Türkiye’de. memleketimde. Belki bir gün doğduğum topraklara giderim Çukurova’ya ama tam olmak istediğim yerde yaşıyorum.
Aldığın en güzel armağan neydi?
Bir arkadaşım bana defter ve kalem aldı. Sen yazmalısın dedi. O zamanlar yazmıyordum. Bayağı da zor zamanlardı benim için. Hayat hep 1-0 önde ben hep mağlup ya da öyle sanıyordum. Neyse bu arkadaşım dedi ki yaz senin anlatacak çok hikayen var. Galiba hayatımın en güzel hediyesi o defter ve kalem. A5 boyutundaydı. Düz sayfalı. Kapağında gökkuşağı renginde toplar vardı. Kenarı kalın telli. Hala duruyor. Oraya çok yazdım ben.
edebiyathaber.net (9 Ocak 2019)
