ekşi şeyler’de yer alan habere göre, kelime Boris ve Arkadi Strugatski’nin Rudyard Kipling’in “Stalky & Co.” öyküsüne verdikleri referansla literatüre giriyor.

Strugatski kardeşler, yazdıkları piknik na obochine/uzayda piknik romanında uzaylıların arkalarında bıraktığı eşyaların peşine düşen “iz sürücüler”e özel bir isim bulmak için Kipling’in romanındaki Stalky şirketinin adını uygunu görüp bunlara “stalker” adını veriyor. Daha sonra Tarkovski’nin çektiği filmin senaryosunu da yazan ikili filmin de bu adı almasını sağlıyor.

Onlara göre bir stalker’ın iki önemli ayırt edici özelliği var: Birincisi gerçek bir avcı, ne aradığını bilirken bir stalker eşyanın faydasını önemsemeden eşyanın kendisinin peşine düşer. Yani stalker için izi sürülen “şey” o şeyin anlamından daha değerlidir. İkinci ayırt edici özellikse stalker’ın umutsuz vaka insanlardan oluşmasıdır. Hayata karşı amaçsızlaşmış, boşlukta kalmış bu insanlar için stalk bir amaç haline gelip bu kişilerin ruhunu kurtarır bir işlev görevine dönüşmelidir. Emrinde bir alay adamı olan bir avcı ya da çok parası olan bir koleksiyoncu stalker değildir.

Stalking’in bugünkü popüler kullanımında da bu iki özellik dikkat çeker. Çoğu stalker, tanıdığı kişileri takip etmekten tanımadığı kişileri takibe geçiş yapar. Sonunda ne çıkacağını önemsemez. Stalk’a nesne olan kişi kutsallaşır. Ayırt edilebilir bir değere sahip olur. 

edebiyathaber.net (31 Ocak 2023)